Al op de eerste editie van het Bozar Electronic Arts Festival – een hele mondvol – bewezen de initiatiefnemers over een serieuze dosis durf te beschikken. Ook dit jaar zal het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel omgetoverd worden tot een hypermodern, kunstoverschrijdend spektakel dat de zintuigen optimaal prikkelt. Waar vroeger nog sprake was van een Electronic Music Festival, ligt voor de tweede keer de klemtoon echt op het artistieke, in de breedste zin van het woord.

Gelukkig is de muzikale stempel nog steeds bepalend, al vallen zowel het prachtig historisch kader van het Paleis als de blitse visuals en projecties waarmee dat zal ingekleed worden natuurlijk niet te ontkennen, noch het aantal interactieve workshops en digitale creaties.

 De headliners zijn alvast niet van de minste. Het is immers alweer vier jaar geleden dat Ellen Alliens BPitch Control-discipelen Modeselektor de gefreakte Berlijnse stadsgenoot en producer Apparat de hand reikte in het arty project Moderat. Met het blitse, wat wazige album ‘II’ krijgt het verhaal nu vervolg. Het recycleren van muziek en volledige artistieke vrijheid die los staat van de verwachtingen van de fans van hun eigen projecten, laat dit trio toe lome, diep gravende dansmuziek te produceren die poogt om diverse gevoelens los te weken. Met hun nieuwe plaat hanteren de heren ogenschijnlijk een ‘less is more’-principe met prominente plek voor stilte, droge breaks en zweverige synthesizers, maar een goed verborgen hoeveelheid flinterdunne details, structuren en emoties die de wat teruggetrokken zang van Sascha ‘Apparat’ Ring omringen, zorgen voor een uniek groeipotentieel. Op podium staan de drie heren als Kraftwerk naast elkaar verscholen achter de laptop om diep penetrante, ritmisch opklimmende songs te presenteren waarover heerlijke visuals van het creatieve multimediacollectief Pfadvinderei gepresenteerd kunnen worden … eveneens afkomstig uit Berlijn natuurlijk.

Een al even opvallende en grootse verbroedering: technogoeroe en Detroitlegende Juan Atkins (één van de befaamde Belville Three), reikt de hand aan de Duitse multi-instrumentalist en minimalproducer Moritz von Oswald in hun nieuwe project Borderland. Beiden hadden elkaar al enkele keren muzikaal ontmoet in Atkins’ beruchte Model 500 en von Oswalds vooruitstrevende 3MB (met Thomas Fehlmann als rechterhand), maar anno 2013 lijkt echt een grondige artistieke symbiose verzekerd. Dat beide heren nogal fan zijn van eerder kale, droog ritmische beats die met psychedelische samples uit jazz of funk verrijkt worden en van langdradige producties die met een voorzichtige evolutie voor optimale beneveling zorgen, wordt hen niet altijd in dank afgenomen. Penetrant, bijna pijnlijk dwingend is het in elk geval, dit duistere en voorzichtig atmosferische project van technopioniers.

De derde grote lokvogel op rij komt uit een geheel andere hoek. De Londense toetsenist en producer Jon Hopkins die ondermeer op de cv prijkt van Brian Eno en Coldplay, pakt uit met een exclusieve audiovisuele pianoshow. Dat de man als voorprogramma van de Coldplay wereldtournee in 2008 of recenter op toer met XX niet vies is van enige grandeur, was al geweten. De op het Dominolabel uitgebrachte nieuwkomer ‘Immunity’ overdondert zijn aanhoorders in een filmisch landschap vol bizarre samples, ambientscapes en een enkele keer met diep gravende beats, waarbij Hopkins’ minimale pianospel afwisselend voor melancholie en dreigende mystiek zorgt. En die piano krijgt nu live dus een prominente rol toebedeeld, in tegenstelling op de man zijn wat vlak afgekruide dj-set op 10 Days Off afgelopen zomer. Qua opbouw en sfeerspanning staat Hopkins aan de top. In de prestigieuze klassieke Henri Leboeufzaal gaat dit semiklassieke optreden vanzelfsprekend helemaal tot zijn recht komen.

Friedman & Liebezeit
Friedman & Liebezeit
 Maar vanzelfsprekend is er meer, veel meer. Er wordt diep in de ondergrond gegraven op deze driedaagse die, zoals zijn logo duidelijk aangeeft, de vinger aan de pols van het digitale tijdperk wil houden. De bevriende organisatoren van de AB kleden het zaterdagavondprogramma in op zoektocht naar het vieren van 45 jaar dubmuziek (‘Dub Be Good to Me’)en de unieke kruisbestuivingen die daaruit zijn voortgekomen. Bill Kouligas, labelbaas van het progressieve PAN dat ook Helm en abstract geluidspoëet Lee Gamble programmeert, mag achter de decks openen. Het is echter vooral uitkijken naar het liveoptreden van het duo Burnt Friedman & Jaki Liebezeit. De eerste verkent met avant-gardistische projecten als Flanger of Nu Dub Players onder een roes van ambient en noise de wazige raakvlakken tussen jazz, dub en elektronica waarbij zowel analoge geluidsbronnen en synthesizers als abstracte samples en gesproken frasen voor extra inkleuring zorgen. De tweede is als drummer en meesterpercussionist de ritmische bron achter de krautrockuitvinders Can. Samen gooien ze onder de noemer ‘Secret Rhythms’ inmiddels voor een vijfde keer alle creatieve ingrediënten op een hoop om tot een zwaar psychedelische, bedwelmende en vooral erg ritmische trip te komen. Het erg organisch geheel van strakke drumpatronen, metaalachtige percussie en archaïsche toetsen zorgt voor een permanente broeierigheid met een hoge intelligentiefactor. Vervolgens zendt het beruchte Londense Hyperdub label van Kode 9 (en met post dubstep legende Burial in de rangen) twee van zijn zonen uit. De nogal woest uitziende grimeproducer Terror Danjah kruist de degens met de al even diep in het dubuniversum gravende Champion in hun ‘Clash of the Titans’. Samen slingerden ze recentelijk nog de ep ‘Sons of Anarchy’ de wereld in, waarop diep hakkende dancehallbeats worden uitgekleed tot een rafelend, diep bedwelmend geheel vol echo’s en intrigerend samplewerk. Samen bewijzen ze dat dubs niet enkel uitermate sexy, maar ook heerlijk opzwepend kunnen zijn.

Diversiteit strekt zich echter niet enkel muzikaal uit. De nadruk voor deze driedaagse ligt wel degelijk op ‘Art’, waarmee zeker ook gedoeld wordt op de diverse digitale installaties die zullen te bewonderen zijn. Centrale gast is het ELEKTRA festival uit Montreal, Canada dat enkele befaamde figuren en hun artistieke creaties meeneemt. De eindeloze rood, blauw en groene kleurspectrumvelden van Matthew Biedermans ‘Event Horizon’ kennen begin- noch eindpunt, maar creëren in de geest van de toeschouwer een extra diepe dimensie. De ‘Chambre des Machines’ van Nicolas Bernier en Martin Messier vertrekt van onderdelen van industriële apparaten die in apart gedetailleerde invalshoeken geprojecteerd worden, maar ook de bron vormen voor abstracte auditieve klankmanipulaties via extra versterkings- en vervormingstechnieken. De ABDC-Light projectie van het duo Purform doet de grenzen van beeld en geluid vervagen doordat beiden elkaar via softwareprogrammering automatisch beïnvloeden wanneer één van de twee door hetzij Yan Breuleux (projecties), hetzij artistiek directeur van ELEKTRA, Alain Thibaul, (muziek) gemoduleerd wordt. ‘A Scanner Darkly’ van Pierce Warnecke scant door de bezoeker aangereikte objecten en zet hun vorm om in geluid, of is dat maar schijn? Zo zijn er nog tal van interactieve belevenissen, de ene al indrukwekkender of abstracter dan de andere. Het maakt de avontuurlijkheid van deze editie van het Bozar Electronic Arts Festival meer dan compleet.

Meer over Bozar Electronic Arts Festival


Verder bij Kwadratuur

Interessante links
Agenda
Concertagenda
  • Geen concerten gevonden.