Toen Ken Vandermark in 1999 de MacArthur ‘Genius’ beurs en prijs kreeg, was hij zelfs voor veel jazzliefhebbers nog een nobele onbekende. Ondertussen is hij uitgegroeid tot een van de bekendste rietblazers van de Chicago scene waarin hij geregeld te horen is naast illustere figuren als Peter Brötzmann en Mats Gustafsson (Sonore, Chicago Tentet) of met eigen bands als de Vandermark 5 en Cinc. Daarnaast is Vandermark ook (mee) verantwoordelijk voor een gestage stroom releases die in de verste verte geen rekening houdt met de doorgaans gepredikte regel van een album om de twee jaar.

In Side A zoekt Vandermark het gezelschap op van drummer Chad Taylor en pianist Håvard Wiik. Met de eerste deelt Vandermark zijn Chicagowortels, hoewel Taylor ondertussen verhuisd is naar New York. Taylor maakte naam als percussionist in Rob Mazureks Chicago Underground ensembles en was verder te horen naast Marc Ribot, Iron & Wine, Sam Prekop (van The Sea & Cake) en in zijn eigen Circle Down.

Wiik komt met zijn Noorse achtergrond uit een heel andere hoek en was met Vandermark reeds eerder te horen in het trio Free Fall.

Over de audio

Het fundament voor ‘Boxer’ wordt gevormd door een egale, gelijkritmisch (elke noot duurt even lang) pianomelodie die door Håvard Wiik neutraal, bijna mechanisch gespeeld wordt. Wanneer Ken Vandermark binnenkomt, valt het tempo weg om op 1:38 terug te keren dankzij de pianomelodie. Chad Taylor kiest voor een swingende begeleiding tot een kleine halve minuut later het vaste stramien verlaten wordt voor een brugformule.

Rond 2:14 duikt de pianomelodie terug op, maar nu kiest Taylor voor een meer latin-gekleurde benadering. Wiik van zijn kant laat af en toe enkele noten weg, waardoor de regelmaat ontregeld wordt. Geleidelijk aan verwatert de melodie ten voordele van dissonante samenklanken. Later neemt Wiik helemaal het voortouw en dendert hij klaterend over het klavier. Rond 4:31 duikt er terug een afgebakende drumgroove op, terwijl de piano melodisch vrij blijft bewegen met haakse ideeën die ver over de traditionele grenzen van de jazz vliegen. Kort voor het einde keert het hele trio terug naar de duidelijkheid, waardoor ‘Boxer’ een even strak als plots slot krijgt.

Meer over Side A


Verder bij Kwadratuur

Interessante links
Agenda
Concertagenda
  • Geen concerten gevonden.