Tweepersoonsformaties steken meer en meer de kop op na het weelderige succes van The White Stripes, inmiddels alweer zo’n dikke tien jaar geleden. A Dead Forest Index gaat toch nog wat verder. De band uit Melbourne houdt het in hetzelfde huis. Op de eerste ep ‘Antique’, een voorbode van spoedig te verschijnen cd, delen de broertjes Adam en Sam Sherry een voorliefde voor duistere, sferische indiepop.
Het element ‘sfeer’ ligt in elk geval aan de grondslag van de belevingsmuziek van de twintigers. Of die nu gevormd wordt door een lage, voorzichtig wentelende toon van een harmonium in het erg statische, haast sacrale ‘Turning’ of een trage hoekconstructie van elektronische gitaar en drum in de nogal trotse opener ‘Distance’ De muziek van het tweetal bevat steevast een tot stilte dwingende mystiek. Misschien nog meest tot de verbeelding sprekend, is de vocale sterkte van Sam en Adam, die nu eens tweestemmig gaan, dan weer elkaar bekrachtigen op dezelfde toon of een derde keer als twee heksen op een bezem om elkaar cirkelen.
Let op: denk niet meteen aan abstracte taferelen, een popbasis blijft steevast bewaard. Een toefluisterend ‘Anchoring the Hands’ is zelfs een mooi openbloeiende ballade met een heerlijk ontluikende stem. Maar het nummer bevat toch ook weer dat psychedelische, duistere folktintje waar A Dead Forest Index graag mee goochelt: de song maakt een plotse ommekeer naar een cadans van een stampend ritme op de timpani (keteldrums), belletjes en scanderende samenzang. En dan wordt er zelfs even vocaal vals gespeeld door de verschillende zanglijnen in canon nog eens extra te ontdubbelen, zodat het lijkt dat minstens vier personen aan de micro staan. Het klinkt in elk geval erg indrukwekkend.
Net wanneer de luisteraar helemaal gegrepen wordt door de sinistere, vrij minimale popsongs van het duo, houdt het verhaal op. Met vijf liedjes laat dit indrukwekkend plaatje zijn aanhoorders met een waanzinnige honger achter. Een mooier visitekaartje voor een aankomend debuut is niet denkbaar.
