Het Franse Adagio, gecentreerd rond snarenvirtuoos Stéphan Forté, is altijd een wat vreemde eend in de heavy metalbijt geweest. Hoewel de wortels van de band meer dan duidelijk liggen in de epische en progressieve hoek, weten deze jongens altijd zogeheten genrevreemde elementen te gebruiken. In hun voordeel overigens, want het bevordert elke keer de afwisseling. Hoe vaak hoort een mens immers gruntzang op een heavy metalalbum van de meer klassieke stijl, gemixt met zware beukriffs en gierende soli?
Het is dan ook treffend dat deze nieuwste van Adagio uitkomt bij het Franse Listenable, een label dat vooral bekend staat omwille van zijn brute bands. Maar een waarschuwing is op zijn plaats, want dit album is bijzonder heftig geworden. Het is net alsof componist Forté de laatste jaren goed heeft geluisterd naar death metalbands, polyritmiek en de donker melancholische muziek van een band als Evergrey. In wezen is het enige wat nog herinnert aan de klassieke heavy metal waar Adagio mee begon sommige zangpartijen en links en rechts wat keyboardmelodieën, maar daar tegenover staat een leuke hybride die simpelweg het beste van verschillende invalshoeken combineert. Opener 'Vamphyri' is zonder enige twijfel bruut en hier duikt voor het eerst de spaarzame grunt op. Ook 'Undead' is zo'n beuker, met genadeloos riffwerk en losgeslagen drumpartijen. 'The Astral Pathway' bevat dan weer doordachte melodielijnen, die ook 'Twilight At Dawn' de nodige dosis cachet geven. 'The Fifth Ankh' is dan weer een van de echt epische songs. Afwisseling troef met andere woorden, en laat dat nou net zowel de sterkte als de zwakte zijn van Adagio. Dankzij de afwisseling vervalt de band nooit in saaie, stereotiepe muziek, maar het zorgt er wel voor dat te kieskeurige luisteraars dit vlees noch vis gaan vinden. Laat het vooral duidelijk zijn: dat is dan hun probleem, want eerlijk gezegd is dit gewoon een sterke allround metalplaat.
Dit kwintet heeft ondertussen behoorlijk lang in de schaduw gestaan, maar het wordt tijd dat ze een groter publiek krijgen en met 'Archangels In Black' onder de arm zou dat alvast zeker moeten lukken. Een sterke moderne metalplaat met knipogen naar het verleden staat te wachten.
Meer over Adagio
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
