Wanneer een band een album uitbrengt op het Neurot-label, eigendom van de heren van Neurosis, valt zelden te tornen aan de kwaliteit. Ook dit schijfje van Akimbo is een zeer geslaagd werkstuk, dat met zijn bevreemdende atmosfeer, noisy escapades en een aparte kijk op het gegeven 'rock' perfect past binnen dat plaatje.
'Jersey Shores' is een album met een verhaal. In 1916 werd de kust van New Jersey opgeschrikt door een aantal haaienaanvallen met dodelijke afloop. Achteraf bekeken werd alles mogelijk wat overdreven, maar het spookverhaal van de haaienaanvallen aldaar blijft tot vandaag de dag doorwerken. Akimbo besloot dan maar om hiervan een album te maken, eentje dat netjes de twaalf dagen durende psychose probeert te vatten. De songs zijn alleszins behoorlijk uitgesponnen maar nooit te lang gerokken, en qua tempo is het geheel nauwelijks traag te noemen. Dit drietal trapt geregeld de gaspedaal in tijdens hun tripjes naar een nog niet zo gek ver verleden. Tekstueel en muzikaal lopen de tracks overigens netjes in elkaar over. Links en rechts worden thematische riffjes en loopjes hernomen en de teksten volgen elkaar mooi op. De vrij droge, haast gestripte sound is iets om wat aan te wennen, vooral in deze tijden van dichtgeplamuurde producties, maar het geeft het geheel een extra tintje authenticiteit en het laat vooral de muziek primeren. Vooral de drumpartijen klinken enorm organisch en vloeien als het zachte kabbelen van de golven de luidsprekers uit. In de aanloop naar een aanval zwelt de muziek en de agressie aan, om dan na een sterke climax weer langzaam weg te zakken. Op die manier laat het drietal vrij overtuigend spanningsbogen ontstaan die een mooie weergave zijn van een behoorlijk traumatische gebeurtenis. De stem van bassist/zanger Jon Weisnewksi zit echter flink naar achteren gemixt en dat is van tijd tot tijd jammer. In deze grotendeels instrumentale plaat zou dat op zich niet zo veel mogen uitmaken, maar nu klinkt hij geregeld alsof hij vanuit een kartonnen doos net buiten de studiomuren zijn ding mocht doen, terwijl met een iets betere positionering de songs nog krachtiger hadden kunnen klinken.
Liefhebbers van Neurosis of Isis mogen quasi zeker dit album eens beluisteren. Het resultaat van Akimbo's harde werk is immers een intrigerend geluidstapijt van golvende emoties geworden. Als ze de volgende keer nog iets meer de stem integreren in het geheel in plaats van die weg te stoppen, zou het resultaat nog overtuigender kunnen zijn. Het is dat, of helemaal instrumentaal worden, natuurlijk.
Meer over Akimbo
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
