Ondertussen is het al beter bekend: brute hard- en metalcore doet het behoorlijk goed bij het metalminnend volkje. Op zich is daar weinig mis mee en zeker als er bands opduiken die bijzonder geschikt zijn voor het genre en die weten waar ze mee bezig zijn. All Out War weet dat en presenteert een potje brute metalcore zoals het hoort. Maar echt warm wordt een mens er niet van, omdat ze toch wel wat vergeten zijn puike songs te schrijven.
Een beetje typisch zijn allereerst die intro's en interludia die klaarblijkelijk gehaald worden uit gangsterfilms van Scorsese of iemand anders van de Italiaanse school. Op zich weinig mis mee, maar ondertussen begint dat trucje een tikkeltje afgezaagd te worden. Over naar de muziek: 'Curtain Call for The Crucified' zet meteen de toon, mits fiks doorrollende basdrums, een potige basklank en scheurende gitaren. Dat geheel wordt in klassieke stijl afgemaakt door een vrij afwisselend schreeuwende zanger, die gelukkig niet de fout maakt om per se melodieus te willen gaan zingen, iets waar veel bands tegenwoordig zich aan verbranden. Het politieke en maatschappelijke tintje zit ook verweven in dit album, dat met titels als 'The Angels of Genocide' of 'When Your Gods Have Failed' zeker de rebellerende tieners zal aanspreken. Maar toch mist het geheel iets. Aan de agressieve aanpak zal het alvast niet liggen, want de band ragt en raast zonder problemen als een fiks opgevoerde stoomtrein door het album heen. Maar ondertussen ontbreekt er een o zo nodig vonkje dat de nummers niet alleen een identiteit geeft maar ze ook laat nazinderen in het geheugen. Dat is helaas een gemis dat niet meer wordt rechtgezet.
Fans van brute metalcore zonder kapsones zullen zich waarschijnlijk kunnen laven aan dit brokje geweld, maar echt een diepe indruk nalaten doet All Out War deze keer niet. De kans is daardoor vrij groot dat deze plaat geen echte brokken gaat maken zoals het zou moeten.
Meer over All Out War
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
