Belgische thrash, het bestaat dus nog. Hoewel, thrash... Ook al gaat Always Fallen er prat op om een thrashband te zijn, zou potige melodische metal met lichte thrashinvloeden een iets betere vlag voor de lading zijn, maar dat is slechts een detail. Deze demo met drie nummers is een voorproever van een volledig album dat eraan komt.
Het titelnummer begint alvast met een behoorlijk snedige solo die meteen alle aandacht naar zich toe trekt. Het geluid is meer dan in orde dankzij de productie van Niek Tournois (Spoil Engine). De brute en warme sound past zeer goed bij dit soort muziek. Maar er zit een 'maar' aan te komen. Na de initiële verbazing over de potige klank moet de aandacht uiteraard gaan naar de nummers zelf en hier schort er jammer genoeg nogal wat aan. Niet dat ze slecht zijn, zeker niet, maar wel vrij gezichtsloos. De metal van Always Fallen is jammer genoeg zo verdraaid doorsnee dat er vermoedelijk weinigen gaan zijn die hier nog stijf van achterover vallen. Een iets brutere versie van Metallica ten tijde van het zwarte album, zo klinkt dit combo ongeveer. Ze zijn met andere woorden een paar jaren te laat om nog echt de aandacht te trekken. Ook de zang van Kenny Devos is behoorlijk doorsnee en geregeld zelfs ronduit saai. Om de monotonie te doorbreken, gebruikt hij geregeld een lichte grunt, die weliswaar de sleur doorbreekt maar ook niet helemaal weet te overtuigen.
Het is vrij zeker dat deze band flink heeft gewerkt aan deze teaser, maar aan het eind van de dag moeten de nummers overeind blijven en dat doen ze helemaal niet. Close but no cigar.
Meer over Allways Fallen
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
