At The Close Of Every Day (ATCOED) is een afgesplitst project van dat andere Nederlandse postrock collectief This Beautiful Mess. Reeds zestien seizoenen lang genereert dit trio met vakkundige precisie bloedmooie gitaarpopsongs die met hun broze, sombere karakter geen noot te veel bevatten. Dat valt goed op te maken uit deze weergave van een concert in de Brusselse Ancienne Belgique op 12 november 2003, waar de kille herfstsfeer van buiten zwaar in doorklinkt. Naast een mooi en introvert concert (zwart/wit weergegeven) bevat deze fijne dvd ook de noodzakelijke backstage beelden, een korte wandeling door Brussel en wat meer bandinfo. Die doen in feite allemaal niet zo terzake. De basis blijft een bloedstollend en memorabel concert.
Een klein uurtje, meer hoeft het allemaal niet te duren. Met elf liedjes en één bis walst ATCOED het aanwezige publiek plat en laat het in stille verstomming achter. De zorgvuldige, erg breekbare puzzel die zanger / drummer Minco Eggersman, gitarist Axel Kabboord en de Noorse bassist Jan-Erik Stig in elkkaar weven siert in al zijn eenvoud. De akoestische, opbouwende nummers van deze jongens bloeien langzaam open en de door gitaar herhaalde klankpartijen vormen een weemoedige ritmiek die door de zang bekrachtigd wordt. Door deze twee vaak op dezelfde lijn te zetten zorgt de band voor een eenvoudig, maar wel overtuigend geluidsbeeld. Toegegeven, de cover 'Under the Milky Way' klinkt met ondersteuning van een nogal onhandig rollende gitaarrif veel te kaal en een beetje meer muzikaal enthousiasme zou deze jongens bij momenten niet misstaan. Maar het is juist die bescheiden ingetogenheid die hun kracht bepaalt. Stiltes zijn voor ATCOED even belangrijk als ingevulde klanken en het schuifelend drumwerk zou plaats kunnen maken voor
helse taferelen, maar doet het niet. Dat maakt dat de slidende gitaar van gastmuzikant David Eugene Edwards (16 Horsepower) nogal overbodig het mooie 'September Grass' tracht in te kleuren. Eenvoud siert, zolang ze niet verveelt. Dat heeft deze band mooi begrepen.
Spanning of echte voldoening kan uit deze gitaarpop niet direct gehaald worden, rustgevende schoonheid echter des te meer. Op en neer bewegende camera's en de grijze, sobere beelden getuigen van een groot doe-het-zelfgehalte en vullen deze muziek prima aan. Het gedeelte achter de schermen lijkt op één grote AB promofilm (hoewel de ijskasten in de lobby's slechts half gevuld zijn) en is dus nogal overbodig. Neemt niet weg dat dvd er eentje is om te koesteren.
Meer over At The Close Of Every Day
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
