Het is een ironie van de muziekgeschiedenis dat de zonen van Johann Sebastian Bach in hun tijd veel bekender waren dan hun vader ooit geweest was. Bach seniors jongste zoon, Johann Christian Bach (1735-1782) is een belangrijke schakelfiguur in de overgang van barok maar classicistische muziek. Niemand minder dan Mozart bewonderde de elegante muziek van de jongste Bach, die zich op zevenentwintigjarige leeftijd als componist in Londen vestigde. Bach profiteerde slim van de grote markt die de hoofdstad van Engeland voorstelde en het resultaat was dat de 'Londense' Bach zich snel kon opwerken als de meest invloedrijke componist in Engeland.
Zijn stijl staat ver weg van de barokke polyfonie van zijn vader en is eenvoudiger en melodieuzer, zoals het Nederlandse ensemble Nachtmusique op deze verzorgde cd perfect illustreert. De 'zes symfonieën' van de cd zijn niet voor orkest maar voor zes blazers geschreven. Een ensemble van twee klarinetten, twee hoorns en twee fagotten was populair in de late achttiende eeuw en Johann Christian Bach moet zeker beseft hebben hoe goed muziek voor zulke ensembles in de smaak viel bij de adel en burgerij. Deze zes werkjes behouden echter wel het standaard vierdelige symfonische patroon bestaande uit een openingsdeel in sonatevorm, gevolgd door een langzame beweging, een menuet of een mars en een vrolijke finale.
Eerste bekommernis is het schrijven van muziek die toegankelijk is en gebruikt kan worden voor het opluisteren van allerlei sociale gelegenheden. Pretentieuze muziek is dit dus allesbehalve maar de cd vormt een perfecte illustratie van Bach juniors 'Style Galant' met zijn verfijnde eenvoud. De zes symfonieën staan ofwel in Es ofwel in Bes majeur, twee toonaarden die de klarinet erg goed liggen. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat dit in de eerste plaats klarinetmuziek is: de twee hoorns ondersteunen het ensemble al mogen ze hier en daar kleine melodietjes meespelen en bevat één 'sinfonia', de eerste, een tamelijk avontuurlijke hoornpartij. De fagotten vormen de - minder prominente - baslijn en verdubbelen zelfs vaak dezelfde partij. Dit zijn dus werkjes met een glansrol voor klarinet en Eric Hoeprich en Oscar Argüelles zorgen voor uitvoeringen die een aandoenlijke natuurlijkheid laten horen.
Bachs galante stijl, met zijn gemakkelijk in het gehoor liggende thema's en korte afzonderlijke delen, staat of valt met het enthousiasme waarmee ze uitgevoerd wordt. Over dat enthousiasme hoeft de luisteraar zich echter geen zorgen te maken want Nachtmusique zorgt voor een levendige, goed geoliede uitvoering in die zich meermaals met veel plezier laat beluisteren.
