Ondanks de wat onnozele bandnaam is dit Italiaanse combo toch een behoorlijke verrassing. Zoals enigszins verwacht kan worden van de bandnaam, spelen de heren black metal, al zijn de death metalinvloeden die dit album sieren zo overdadig aanwezig dat men eerder van een blackened death metalband kan spreken. Genrebenamingen en hokjesgeest terzijde, is dit een testosterongedreven schijfje dat bruut om zich heen hakt en toch wel wat indruk weet te maken.
Dankzij een rustige intro (alweer) beukt het titelnummer wel erg heftig door de geluidsbarrière. De drums en bas vormen een fikse tankdivisie die stug doorrolt en zonder genade de talloze schedels die zijn achtergebleven na een nucleaire aanval tot gruis herleidt. Alsof dat nog niet apocalyptisch genoeg klonk, snijden de gitaren heerlijk door en het is vooral in de riffs dat het black metalelement zit. Want er wordt niet geschreeuwd of gekrijst, maar integendeel bruut en gortig gegrunt dat het een lieve lust is. 'Lvdvs Dianae' heeft een onweerstaanbaar groovy setje riffs die zowaar links en rechts wat melodie in de waanzin stoppen. Ook 'Black Svn Theory' kent zo'n paar heerljke slachtriffs terwijl de ritmesectie maar blijft doorgaan. Men moet trouwens de irritante spelvondsten (telkens de u vervangen door een v) negeren, want muzikaal is dit vrij sterk. Toegegeven, Black Flame voegt hoegenaamd niets toe aan de overgrote meerderheid van black/deathbands, maar toch bevat dit album een vrij groot aantal aanstekelijke hak-anthems die geregeld naar meer smaken. Vooral dankzij de brute invulling van het geheel weet deze band positief op te vallen. In dat opzicht zou men soms vergeten dat dit Italianen zijn, die niet bekend staan om kwaliteitsvolle death of black metal (wie kan immers het verschrikkelijke Stormlord vergeten?). Dankzij het brute karakter van de plaat moeten deze jongens in staat zijn om zowel death- als blackheads te bekeren.
Het warm water wordt op dit schijfje hoegenaamd niet uitgevonden, maar een lekker potje brute metal wordt met graagte geserveerd. Vooral de semi-melodieuze riffs en de vocale prestaties maken dit een lekker ding en wie weet wat de toekomst nog brengt?
Meer over Black Flame
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
