Een Belgische release die een brug slaat tussen gitaarmuziek en dance!? Dat is geen alledaags fenomeen. Toch durft de Gentse band Bolchi zich probleemloos wagen op dit gladde ijs. Het moet gezegd: er wordt aardig wat afgeschaatst. Hoewel er nog niet direct kan gesproken worden van echt kunstig glijwerk, zal 'She' toch stevig wat dansschoenen tot beweging aanzetten.
Dit debuut heeft een apart opnameproces ondergaan. Onder toeziend oog van Reinhard Vanbergen (Das Pop) heeft Bolchi eerst zijn nummers op gitaar uitgewerkt, om er daarna de nodige elektronische mantel omheen te wikkelen. Dat maakt dat deze plaat geen inhoudsloze waas van beats bevat, maar wel degelijk telkens op een solide muzikale basis steunt en dat is alvast een mooi begin. Toch blijft de overheersende factor wel degelijk dance. Door de songs te doorspekken met een lading grappige disco elementen (foute synthesizers, plastiekpop, vocoder effectjes) participeert Bolchi op zijn eigen manier aan de eighties revival. Dat de groep hierbij een veel toegankelijkere weg kiest dan pakweg de kitscherige muziek van Vive La Fête kan hen enkel maar in dank worden afgenomen. Het gitaargeladen kader vormt verder, samen met de aanstekelijke stem van zangeres Lien De Greef, voor een funky soulgevoel. Dit zijn dus perfecte ingrediënten voor een stevige hitmachine. Nochtans blijft die laatste een beetje achterwege. De leuke, groovende ideetjes en beats geven deze plaat een frisse inhoud, maar van echte kaskrakers, meezingers of oorklevers is helaas geen sprake (het heerlijk geile, donkere 'Sexaholic' even buiten beschouwing gelaten). Vroegere singles 'Get Ya Groove On', 'City Trippin' of 'Electronic Spaceboy' missen ook net dat tikkeltje overtuigingskracht en blijven tevens wat steken in tekstuele armoede. Neemt niet weg dat er aardig wat afgebeukt wordt. 14 Nummertjes in deze stijl presenteren op een debuutplaat die blijft boeien is geen sinecure. Spijtig genoeg moeten akoestische, beatloze nummers als titeltrack 'She' of 'Colour' onthullen hoe de zang van Lien toch niet altijd even sterk en overtuigend overkomt. Het bewust valse en verdraaide intermezzo 'I Can't Deny' zorgt samen met afsluiter 'Morning After' dan weer wel voor een muzikaal statement. Lekker jankerige, aanhoudende en chaotische gitaarbeats sluiten 'She' met verve af.
Vlaanderen is weer een leuke beatband rijker. De frisse aanpak die dit vijftal aan de dag legt, zal zeker nog een vervolg krijgen. Misschien nog even werken aan stevigere teksten en meer catchy melodielijnen en Bolchi kan de wereldtoernee aanvatten. Sterk.
Meer over Bolchi
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
