Naam noch muziek doen vermoeden dat BpOlar door het dagelijkse leven gaat als Dirk Driesen en afkomstig is uit Antwerpen. Het grootstedelijke leven staat immers in schril contrast met de desolate (pool)landschapsbeelden die de man muzikaal oproept. Net als op het debuut 'The White Heads' staat deze opvolger vol soundscapes en sfeercreaties die, omwille van hun erg minimaal karakter, vragen om een moment van rust en een hoofdtelefoon. 'Pheromones', verwijzend naar de chemische stof die boodschappen overbrengt tussen individuen, is ontstaan op een tijdstip dat de chemie tussen meerdere personen op een lager maar meer intensief pitje staat, namelijk de koude maanden. Deze raszuivere winter-ambient valt dan ook perfect te rijmen met een door sneeuw bedekt landschap waarin accenten vervagen, maar nooit helemaal afwezig blijken te zijn.
Het is in elk geval een erg ijl universum waar 'Pheromones' in zweeft. Oeverloos diepe en holle soundscapes vormen een dromerig, intrigerend en vrij kil behang waarvoor slechts weinig geluidsobjecten geprojecteerd worden. Spaarzaamheid is de boodschap en warme klankkleuren horen daar niet in thuis. Dat verhindert toch niet dat BpOlar veel gezichten van zichzelf kan tonen. De negen erg uitgedokterde combinaties van drones, elektronische klanklagen en gemanipuleerde veldopnamen roepen zowel filmische space-taferelen ('Frog_Ritual'), trage walvisbeelden ('Gone_Again') als eindeloze landschappen van kil poolijs ('Transition_Fog') op. Dat alles klinkt ontzettend leeg en wezenloos. "Music should behave like pheromones ... hardly traceable but essential" verklaart Driesen. De momenten waarop de geluidskunstenaar toch vooraan liggende klanken toevoegt, komen aanvankelijk dan ook het sterkst over. 'Sacred Walk' biedt een dankbaar moment van tastbaarheid waarbij aan dub ontleende percussie de drive vormt. Hetzelfde doet 'Lapponia' met een abstract vervormd geheel waarin onweeropnamen, Russische radiofragmenten en vallende knikkers te bespeuren zijn. Laag over laag voorziet BpOlar samensmeltende ingrediënten die zelfs niet helemaal hoeven te rijmen. Allicht daardoor lijkt het dan ook -vreemd genoeg- dat bij een volgende luisterbeurt de atmosferische en minimale tracks dan weer het meest overtuigen en tot hun recht komen.
Hoewel de ogenschijnlijk erg beperkte muzikale inhoud er op lijkt aan te sturen, is 'Pheromones' een alles behalve eenvoudige plaat. De muziek van BpOlar afschilderen als sfeerbehang is immers een grove tekortkoming. Deze minutieuze ambient- en glitchplaat lijkt wel te draaien met de wind en is daarom slechts geschikt in een beperkt aantal situaties of gemoedsgesteldheden.
Meer over BpOlar
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
