Veel wijzer zal men niet worden van de zeldzame info op dit plaatje of de sobere myspace-pagina van dit project. Casimir Operator, genaamd naar een effect in de kwantummechanica waarbij twee metalen platen in een vacuümruimte een aantrekkingskracht op elkaar uitoefenen, is een Belgisch eenmans-studioproject. Debuut ‘Catharsis’, met mogelijk enkele andere obscure releases als voorgangers, is een magnum opus, bestaande uit dertien tracks (‘Catharsis I’ tot en met ‘Catharsis XIII’). Hoewel het vier jaar heeft geduurd om zijn definitieve vorm te krijgen, is deze plaat toch best te beleven als één uiterst boeiende luisterreis.
Dit uiterst bevreemdende album, dat niet voor niets de boodschap “This music has been mixed and mastered to be played LOUD, so turn it up” bevat, laat zich nog het best categoriseren in het darkwave en ambient genre. Een geheel van abstracte geluidsmanipulaties, veldopnamen en instrumentale partijen vormen samen met onheilspellende, gescandeerde teksten akelige, maar boeiende composities van klank, verbeelding en melodie. Zo bevat ‘Catharsis II’ duistere elektroritmen, stoorzendergeluiden en een gitzwarte, rollende baslijn waarover een akelig toefluisterende demonenstem uittornt (“We hide behind technology to call ourselves civilised / and we’re stuck with stupid values / the ones that matter fade away”). Even later vallen zware industrialgitaren in waarmee een heuse Apocalyps zich lijkt te voltrekken.
Wie deze muziek kan componeren, moet haast een pact met de duivel gesloten hebben. Casimir Operator heeft duidelijk hemel en aarde bewogen om zijn veelgelaagde, bovennatuurlijke geluidscomposities vorm te geven. Toch bevat deze cd ook meer dan louter muzikale dreigementen. Zo krijgt ‘Catharsis III’ een mooi zinderende riff -schatplichtig aan The Cure- en blijft de geluidskunstenaar subtiele muziekpuzzels verkiezen boven platvloerse industrialbeats.
Een belletje of windfluitje hier en daar verbreedt het spectrum waardoor af en toe toch een heldere lichtstraal doorheen deze sombere plaat mag priemen. Langzaam maar zeker ontwaakt ‘Catharsis’ zo uit zijn nachtmerrie om ruimte te bieden aan een iets breder emotioneel kleurenspectrum. Leuk voorbeeld is ‘Catharsis V’, dat met een geheel van in de hoogte klimmende synthesizertonen en mooi geconstrueerde breakbeats zelfs een beetje optimistisch zou kunnen genoemd worden.
Industrial, dark-ambient of doempoëzie: Casimir Operator lijkt hier een geheel eigen muziekstijl uitgevonden te hebben. De cd, die het zonder verdere informatie perfect kan stellen, is één indrukwekkende, intrigerende klankreis. Sidder en beef wanneer de dreigementen onder een luid volume weerklinken, maar wees vooral ook overtuigd dat deze cd een ware zwarte parel is.
Meer over Casimir Operator
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
