Zeg maar gerust “duizendpoot” over de Chileen Christian Vogel. De dj, producer en componist bracht materiaal op gerenommeerde labels als Tresor, Mille Plateaux en NovaMute, stapte met Jamie Lidell mee in het fabuleuze Super_Collider en is veelgevraagd remixer. Sinds 2003 heeft Vogel echter nog een andere passie: het schrijven en live brengen van soundtracks en composities voor moderne danschoreografieën. Met het op Sub Rosa uitgebrachte ‘Black Swan’ is de elektronicagoochelaar aan zijn zesde project toe. Het stuk voor vier dansers in coproductie met choreograaf Gilles Jobin heeft al shows in Japan, Afrika en Zuid-Amerika aangedaan: geen klein bier dus.
De gelimiteerde cd ‘Black Swan’ blijkt een abstracte, minimalistische ambientsoundtrack vol bijzondere, beweeglijke sferen. Gedurende een surrealistische rit van zo’n dikke drie kwartier en even veel episodes passeren de meest onwezenlijke geluiden en impressies. Fonkelende tonen gaan over in een dromerige drone en worden met vage samples aangevuld in opener ‘Sora Tobu Black Swan’, dat na een klein kwartier iets explicieter op de voorgrond treedt door flapperende klanken en een benevelend percussieritme. Vogel blijft echter de hele tijd erg suggestief en werkt veel met loops en gedeeltelijke patronen, maar nooit echt met expliciete ritmen. Sferen van magische fonkelgeluiden gaan over in het verhakkeld gedonder van een zwaar onweer en snerpende fluitgeluiden om na enkele minuten opnieuw weg te kwijnen.
In de tweede track verdwijnen zelfs de inkleurende sfeertonen. Een abstract ritmespinsel van kapotgeslagen flessen en ratelende kettingen wordt vervormd tot wat vage, suggestieve geluiden waarbij de logica ver zoek is. Zonder enig patroon is het ook niet meteen duidelijk op welke manier deze ongrijpbare ambientelektronica in dansen kan worden omgezet. Geruis en gekraak zijn de enige permanente aanwezigen in een voortdurend wijzigend geheel waarin zelfs akoestische ingrediënten als piano en cello even komen kijken.
Het afsluitende ‘Basecamp Beasts’ klinkt als een onophoudelijk ratelende machine waar enkele expliciete percussietics, echoënde voetstappen en vluchtige strijkstokgeluiden door gemengd worden. Er wordt meer en meer gekraakt en gepiept tot er een soort van wilde spooktrein ontstaat met wiebelende wagons en schurende geluiden. Even later komen bits, dots en digits binnenwandelen en sijpelen halo’s, echo’s en achterstevoren getrokken geluiden binnen. Cyberkrekels tsjirpen in het rond in een steeds verder rondtollende mallemolen van pijnlijk gekriep en driedimensionaal geprot.
Gek of geniaal, dat is hier de vraag. Het is moeilijk deze constante stroom van informatie en geluiden als muziek te definiëren en dus ook om er enige beweging bij te verzinnen. ‘Black Swan’ hoort thuis in de hoogste categorie abstracte ambient en is daardoor enkel voor liefhebbers geschikt, maar het bevat wel een sterk staaltje puzzelen met geluiden.
