Cruz del Sur staat al langer bekend als een label dat vergeten genres een kans geeft. Zo vinden veel klassiek geïnspireerde heavy metalbands daar een thuis. Dat levert al eens verborgen pareltjes op, maar soms is het helaas iets minder. Dat laatste is het geval bij Dark Forest, een band die net als vele anderen jatwerk verricht bij de groten der heavy metal (vooral van vroeger), maar die er minder mee doen en daardoor ongeïnspireerd en oninteressant overkomen.
Het basisidee is hetzelfde als veel andere acts: neem wat dubbele gitaarlijnen van onder meer Iron Maiden, geef het geheel een pompend karakter (Judas Priest), gooi er vervolgens een sausje van Accept of Diamond Head door en voila! Daar zijn al leuke dingen mee gedaan, maar voor een of andere reden komt diezelfde aanpak bij Dark Forest niet goed uit de verf.
Het voornaamste probleem is dat de voorspelbaarheid hier niet wordt omgezet in memorabele nummers. Links en rechts kan het zijn dat er een riff of melodie opduikt waarvan een mens denkt dat die best aardig is, maar nog geen dertig seconden later is diezelfde partij weeral vergeten. Er blijft dus weinig tot niets hangen, en dat is verdraaid jammer.
Datzelfde euvel geldt trouwens voor de zang, die ook gebruik maakt van de archetypische invallen en die een dappere poging is om het bereik en timbre van Bruce Dickinson (Iron Maiden) te benaderen, maar daarin helaas faalt. Dat niet alleen, maar na een tijd begint de licht zeurderig nasale uithaal te vervelen.
Dark Forest is zeker en vast niet de slechtste retroband die de laatste jaren opdook, het is gewoon een erg gezichtsloze en vrij ongeïnspireerde deze keer. Rabiate fans van het genre gaan mogelijkerwijs nog aan de slag kunnen met het materiaal op 'Dawn of Infinity', maar de meeste mensen gaan dit genadeloos passeren.
