Hoewel 2005 vooral het doorbraakjaar betekende voor Interpol, verscheen tezelfdertijd ook een nieuwe jonge belofte aan de oppervlakte. Editors gaf het postpunkpeloton het nakijken met 'The Back Room', een puntgaaf debuut dat de synthese maakte van 25 jaar new wave. Twee jaar na datum hebben de vier heren uit Birmingham een opvolger klaar. Het kleinood gaat gebukt onder de ietwat ridicule titel 'An End Has a Start', maar is hopelijk niet het begin van het einde.
Was het bescheiden 'The Back Room' vooral schatplichtig aan Joy Division en Echo & the Bunnymen, dan schuift 'An End Has a Start' op richting Coldplay. Opener en eerste single 'Smokers Outside the Hospital Doors' is een majestueuze hymne waarin de charismatische frontman Tom Smith zich ontpopt tot het weemoedige broertje van Chris Martin. De drumsound klinkt als vintage new wave en Chris Urbanowicz strooit lustig met zalvende gitaarpartijen, terwijl de piano gaandeweg een prominente rol gaat spelen. Het groepsgeluid krijgt een epischer inslag, maar dat resulteert helaas niet altijd in gedenkwaardige songs. De gebalde emoties uit 'The Back Room' zijn nergens te bespeuren in tenenkrullend lange nummers als 'When Anger Shows' en 'Push Your Head Towards the Air'. Er zijn evenwel een aantal lichtpunten. Smiths uitstekende lyriek bezorgt het titelnummer een deugdelijke glans: "You came on your own / That's how you'll leave / With hope in your hands / And air to breath". 'Bones' grijpt terug naar de hoekige ritmesectie en zinderende gitaren die de debuutplaat sierden en bewijst daarmee dat Editors zeker niet afgeschreven mag worden.
In tegenstelling tot zijn voorganger, overschrijdt 'An End Has a Start' iets te vaak de scheidingslijn tussen doorleefd sentiment en goedkope pathetiek. Editors gaan zich enkele keren te buiten aan groteske pianoarrangementen, maar zijn op hun paasbest als ze gevat en snedig uit de hoek komen. Geef ze dus nog even het voordeel van de twijfel.
Meer over Editors
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
