De pianotrio's die cd's releasen bij het Noorse experimentele label Rune Grammofon, laten zich in de regel klasseren in het vakje "avant-garde". Niet zo voor het brave Espen Eriksen Trio, een samenwerking tussen drie conventionele geesten die er op gericht is louter ECM-achtige, zoete composities te brengen. De artistieke pretenties blijven duidelijk in de kast (waar ze horen) en de muzikanten geven elkaar alle ruimte. Op die manier worden het Jef Neve-achtige ‘Anthem’, ‘Grinde’, ‘In the Woods’ en al wat volgt haast filmische tracks die voor de ogen van de luisteraar een rijk palet aan landschappen tevoorschijn tovert.
Dat is allemaal goed en wel, zeker omdat Espen Eriksen, bassist Lars Tormod Jenset en drummer Andreas Bye kaas gegeten hebben van de jazztraditie en vleugjes Bill Evans tot en met scheutjes Keith Jarrett verwerken in hun dromerige improvisaties. Helaas mist het album spanning, juist omdat het trio laveert op een bestaande formule en absoluut niet de neiging lijkt te hebben daaruit te willen losbreken. Het thema van ‘In the Woods’ is natuurlijk erg leuk en de gezapige piano neemt de toehoorder meermaals gemakkelijk op sleeptouw, maar echt vuurwerk laat op zich wachten.
Deze musici hun gebrek aan ambitie (om het liefdevol in te kleden) kwalijk nemen, zou een verkeerde inschatting zijn, maar binnen de prikkelende cataloog van Rune Grammofon is Espen Eriksen toch duidelijk een vreemde eend in de bijt. Waar zijn de "prepared piano's", de overdadige synthezisers, de expressionistische invloeden gebleven? Wie met een bepaalde vooringenomenheid luistert, stelt snel vast dat deze bijgeschaafd moet tot reële, “normale” standaarden.
'You had me at goodbye' is net zo leuk, zweverig en poëtisch als zijn titel, maar op onderhuidse erupties is het wellicht wachten tot er een nieuw plaatje van Rune Grammofon verschijnt. In de tussentijd kan een mens zich laven aan de balsemende tonen van dit niet onaangename trio, maar meer ook niet...
Meer over Espen Eriksen Trio
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
