Mocht de verwarming het een van de volgende weken laten afweten, dan kan ‘Songs About Ninjas’ van Everyman misschien soelaas brengen. Niet dat de muziek van de groep rond Vincent Neyt het muzikale kookpunt opzoekt, maar de (bitter)zoete romantiek van de nummers komt wel lekker warm uit de speakers gekropen.
Ver heeft Neyt het niet gezocht. Met onschuldige liedjes, omzwachteld door een goed getimede samenzang gaat hij resoluut voor even complexloze als melodische songs. De aankleding van de nummers is eerder basic, maar zonder armzalig of ascetisch te worden. De streepjes orgel, piano of trompet zijn niet meer dan accenten, maar in combinatie met de kristalheldere gitaarsongs resulteert dat wel in een Lambchop-geluid in zakformaat: zonder de schitteringen van Kurt Wagner en co, maar met een gelijkaardige elegantie.
Het country-getokkel van ‘I’m Only Human’ en ‘Don’t Waste Your Time’ klinken even vanzelfsprekend als de schuifelende wals ‘Most of All’. De aaibaarheidsfactor blijft continu hoog, ook wanneer in ‘What a Situation’ even de distortion wordt aangezet. Ook dit geluid is niet meer dan een nuance en van het nummer uiteen rijten is dan ook in het geheel geen sprake, van hoofdwiegende pop des te meer.
Ondanks de soberheid zakt de plaat haast nooit in. Alleen met ‘Break’, halverwege de plaat, deemstert de charme even weg achter het al te gewone. Dat het vet nog niet van de soep is, wordt duidelijk met het wat rijker aangeklede en meer geproducete ‘Sleep’ (niet voor niets de single) en het luchtige ‘Go Home’. De charme van dit Beatleske niemendalletje zit niet alleen in de speelse compositie, maar ook in het uitgewerkte arrangement waarbij de stootjes van trompet en tuba zelfs voor een vleugje Balkan zorgen.
Vernieuwend is het allemaal niet wat Everyman hier laat horen, maar wat dan nog? Mocht verrassen echt de muzikale norm worden, dan kan de programmatie op menig radiostation gelijk beperkt worden tot de nieuwsbulletins. Tot dan is ‘Songs About Ninjas’ een album dat zonder schaamte beluisterd en herbeluisterd kan worden. Al zal de cd niet veel beurten nodig hebben om zich onder de schedel van de rootspopliefhebber te nestelen.
