Schuberts 'Winterreise' is een van zijn meest gekende werken en samen met het eerdere 'Die Schöne Müllerin' een van de eerste voorbeelden van een liedcyclus, een verzameling liederen die als een hecht geheel beschouwd kunnen worden. (Beethoven was nog net wat eerder met zijn cyclus 'An die ferne Geliebte'). Zowel de 'Winterreise' als 'Die Schöne Müllerin' werden geschreven op tekst van de dichter Wilhelm Müller maar waar 'Die Schöne Müllerin' nog afwisselend euforisch en tragisch klinkt, is 'Die Winterreise' ongemeen donker gekleurd. De liederen beschrijven de gedachten van de protagonist die, nadat hij afgewezen is door zijn geliefde, wanhopig doorheen het land trekt en de leegte van het winterse landschap vergelijkt met de leegte in zijn eigen ziel.
Roman Trekel is goed verstaanbaar en bezit een slanke baritonstem die het goed doet bij Schuberts intieme muziek. In de laagte wil hij wel eens wat onduidelijk worden maar op die momenten waar hij soms onverwachts naar een 'piano' dynamiek gaat kan hij de luisteraar aangenaam verrassen met een heel intimistische toon. In zijn zachte lezing van treurige liederen als 'Auf dem Flusse' staat het huilen hem schijnbaar erg nabij en dat maakt deze interpretatie van Schuberts triestige liedcyclus er een heel persoonlijke.
Een romantische interpretatie kun je dit niet echt noemen: nergens gaat de pianobegeleiding zich te buiten aan veel rubato en nergens worden melodielijnen breed uitgesmeerd. Verscheidene liederen bezitten een vast, vrij snel tempo, zoals het eerste 'Gute Nacht' en wat meer lyrische liederen als 'Der Lindenbaum' krijgen toch een vrij objectieve benadering. Heel mooi is de vederlichte touché van pianist Oliver Pohl in 'Frühlingstraum', een manier van spelen die van een onschuldig geluk spreekt. Even lichtvoetig is een lied als 'Die Post', met zijn korte imitaties van posthoorngeluiden terwijl de begeleiding in bijvoorbeeld 'Die Wetterfahne' wat assertiever klinkt en net dat beetje onregelmatig.
Dit blijft een verzorgde en intieme lezing van Schuberts liedcyclus. Roman Trekel kan deze muziek heel gevoelig doen klinken en de vlotte begeleiding zorgt ervoor dat de muziek niet nodeloos in sentimentaliteit verzandt.
Meer over Franz Schubert
Verder bij Kwadratuur
