De Italiaanse gebroeders Opalio (My Cat is an Alien), zoeken het graag ver van huis. Met hun ruimtefixatie zelfs lichtjaren ver van huis. In de serie 'From the Earth to the Spheres' (uitgebracht op hun eigen Opax label) delen ze deze "ruimte" graag met collega's die er net als zij niet voor terugdeinzen om een stapje in een andere wereld te zetten. Na split-cd's met Sonic Youths Thurston Moore, Jackie-O Motherfucker, Jim O'Rourke, Christina Carter en Andrew MacGregor nodigden ze in 2005 Glands of External Secretion uit.
Voor deze gelegenheid werd dit duo van Barbara Mannings en Seymour Glass duo aangevuld met de als gitarist bekende Nels Cline die hier op lap steel te horen is. Niet dat dat er erg veel toe doet, want net als Mannings keyboards is Cline's bijdrage niet als dusdanig herkenbaar. In één grote mix met de tapes van Glass wordt de luisteraar getrakteerd op het meer dan 17 minuten durende 'Icebox' dat nog het meest weg heeft van een hoorspel. De suggestie van radiosignalen, schietgeluiden uit videogames of het zoemen van een ruimtetuig, nodigen wel heel sterk uit tot het verzinnen van huis-tuin-en-keuken-science-fiction-verhaaltjes. Voor echte flitsende montages is 'Icebox' niet meteen gedroomd materiaal, want hoewel het klankbeeld binnen de verschillende scènes steeds in beweging is duren die wel vaak minutenlang. Dit denken in grote lijnen belet Mannings, Glass en Cline niet om de verhaallijn te laten aanzwellen tot op hol slaande apparatuur of tapes die als paniekerige, versnelde radioberichten. De onrust trekt zich geleidelijk aan terug in het effect van een zoekende radio, waarmee de track ook begon.
Waar 'Icebox' explicieter klinkt, zweren de Opalio's voor hun track 'After the Meteor Shower' bij een abstractere, maar tegelijk suggestievere aanpak. Met de vertrouwde combinatie van (onherkenbare) gitaren en elektronica vallen ze binnen met een gelaagd en spacy textuur dat het hele mysterieuze eerste deel van de track domineert. De verschillende lagen hebben elk een eigen ritmisch verloop waardoor er verschillende golfbewegingen ontstaan die de muziek nooit een echt rustpunt gunnen. Wanneer deze bewegingen afnemen wordt de muziek kouder, waardoor het wel lijkt alsof de Opalio's hun track bevriezen. De muziek wordt er echter niet duidelijker op, want de luisteraar moet zich op de tast een weg banen door de psychedelische mist. Het belsignaal en het amper hoorbare, doffe tromgeluid zijn de enige lichtbakens die uitgezet worden, maar wie ze wil horen, zal zich goed moeten concentreren.
Wanneer die mist eindelijk begint op te trekken, doemt er een onwezenlijk landschap op, als de stille getuige van een reeks vernietigende meteoreninslagen. Alles valt stil en de tromslagen blijven over, traag drijvend over het verlaten slagveld, waarbij een eenzaam neuriënde stem en natuurgeluiden van golfslagen, wind en stromend water het desolate alleen maar vergroten. Zo laat het einde van 'After the Meteor Shower' een opvallend aardse My Cat is an Alien horen, maar ook in deze gedaante klinkt de band veel prikkelender dan het meer eenduidig en daardoor minder uitdagend werkende geïnviteerde trio.
Meer over Glands of External Secretion/My Cat is an Alien
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
