High Hopes is een behoorlijk jonge band uit Groot-Britannië die alleszins flink van start is gegaan. Hoop en al nog geen jaar oud en al meteen een EP en een videoclip op de wereld loslaten: het zijn er weinigen die dit doen met het professionalisme van deze jongens. Afgaande op de bandnaam dient men hier geen deathmetal te verwachten, maar wel moderne metalcore. Nu echter nog de vraag beantwoorden of High Hopes effectief hoop mag koesteren om zich te onderscheiden in de massa.
Het antwoord daarop is echter volmondig 'neen'. Nergens op deze EP laat high Hopes ook maar een greintje een eigen gezicht horen of weten ze daadwerkelijk pakkende songs te pennen. Jazeker, alles is volgens het boekje gedaan, maar dat geeft het geheel enkel een atmosfeer van 'been there, done that' mee, en dat is precies wat een band dient te vermijden.
Kwaad aandoende, blaffende zang? Check. Laag gestemde gitaren? Check. Meezingbare refreinen? Check. Breakdowns? Dubbel check. Er zijn genoeg acts die met die gegevens goede platen dan wel goede nummers pennen, maar bij High Hopes blijft er letterlijk geen noot van hangen. Het gaat eerder het ene oor in en het andere uit en hoewel er waarschijnlijk bendes gillende tieners zijn die plat gaan voor dit soort muzak, is het toch niet bepaald een toonbeeld van uitdaging.
Maar aan de andere kant: dit is nog maar een eerste stap in de wereld van de muziek voor deze jongens, en allicht dienen ze eerst hun kinderziektes te overwinnen. Het kan eventueel in de toekomst nog iets worden, maar dan moeten ze dringend afstappen van de voorspelbare songs, is het essentieel dat ze pakkende riffs en melodieën bovenhalen en dienen ze langer te schaven aan hun songmateriaal. Als dat allemaal gebeurd, is er nog hoop voor de toekomst. Anders kan quasi iedereen dit meteen in de categorie 'Meh.' gaan plaatsen.
