Louter afgaande op de titel moet dit welhaast black metal zijn: check. Een behoorlijk moeilijk leesbaar logo is aanwijzing nummer twee. Dat de band uit Finland moet komen, aangezien dit kleinood uitkomt bij Spikefarm, toch een behoorlijk chauvinistisch ingestelde platenmaatschappij, zou dan weer een bijzondere verrassing kunnen verzorgen. Israthoum komt zowaar uit Portugal, ofwel van de andere kant van Europa. Maar wat het black metalgedeelte betreft zou een mens het niet bij een juister eind kunnen hebben.
Israthoum is niet bepaald een van de meest extreme black metalbands die er rond lopen. Om te beginnen raast de band niet de hele tijd door aan supersonische snelheden, en gebruiken de heren ook nog eens keyboards in hun totaalsound. Wat dat betreft mag de bedenking met reden gemaakt worden dat Israthoum bijzonder hard beïnvloed is door iets oudere Dimmu Borgir: de Portugezen doen een dappere poging tot eenzelfde sfeerschepping, in combinatie met een giftige kwijlstrot en overheersende gitaarpartijen. Het blijft echter bij een dappere poging, want op geen enkel moment laten deze heren uitschijnen dat ze meer in hun mars hebben dan fletse doorslagjes maken van hun grote voorbeelden. Niet dat 'Monument of Brimstone' een slechte plaat is, dat in elk geval niet, maar de songs zijn zo verdomd voorspelbaar en déja-vu dat een mens zich toch kan afvragen wat het nut is dat een label als Spikefarm dit uitbrengt. Toegegeven, in songs als 'Christ Null and Void' laat de band horen dat er eventueel wel wat inzit, maar die momenten zijn zo vluchtig en vooral zo zeldzaam dat de rest van het album op een gezapig tempo voortjakkert, zonder al te veel indruk na te laten.
Wie werkelijk walgelijk verzot is op alles wat maar enigszins ruikt naar semi-symfonische black metal, zal ongetwijfeld best eens een luisterbeurt wagen. De rest van de mensheid mag gerust de schouders ophalen en verder gaan met hun leven.
Meer over Israthoum
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
