Kypck, oftewel Koersk in gewoon Nederlands, is nu niet enkel een Russische stad of een tragisch gezonken duikboot, maar tevens een Finse logge doomband waar onder andere gitarist Sami Lopakka (ex-Sentenced) en producer Hili Hiilesmaa (drums) deel van uitmaken. Net zoals de hoes grauw is en de geschiedenis van Koersk weinig vrolijk nieuws bevat, zo klinkt ook dit album: grijs, beangstigend, beklemmend en tegelijkertijd zeer doeltreffend.
Rusland en Finland, het zijn in wezen gebieden die veel met elkaar gemeen hebben, zowel op taal- als geschiedkundig vlak. Maar wat zo opvalt aan de band is dat alle composities voorzien zijn van een Russische tekst. Het is een open vraag of dat überhaupt van belang is, maar dankzij de voordracht van zanger E. Seppänen klinkt het allemaal enorm droefgeestig. Aangezien de basis al doom metal is, zou dan ook de vraag kunnen rijzen of het er allemaal niet wat over is, maar het antwoord daarop is een duidelijk 'nee'. Dit viertal weet hoe ze de logge en traag voortslepende nummers moet voorzien van degelijke melodieën en gepaste breaks. Zo klinkt 'Predatel' vrij gemeen, met een traag boem-tak ritme van de drums en een zware vervorming van het geheel aan het einde. Ook 'Stalingrad' en 'Ne Prosti' zijn van hetzelfde laken een pak, dankzij hun zeer neerslachtige ondertoon. Vrolijk wordt een mens hier dus niet van, maar wat zit het sterk in elkaar. De betonnen riffpartijen worden geregeld doorbroken met subtiele semi-akoestische gitaarpartijen, drummer Hiilesmaa gaat nergens aan de slag met technische roffels maar gaat gestaag rechtdoor en dankzij de al eerder vermelde stem van Seppänen krijgt een mens geregeld kippenvel. Dat is zeker het geval bij '1917', niet toevallig de eerste single van het album. Hier gaat een bijzonder geslaagde Black Sabbathiaanse riff in gevecht met akoestische breaks en laat Seppänen horen dat hij ook een ruigere stem kan bovenhalen. Een ware aanrader voor al wiens interesse geprikkeld is.
Liefhebbers van mistroostige muziek hebben er alweer een mooie band bij. Kypck betoont gelukkig eerbied voor rasechte doombands als Trouble, Candlemass en zelfs een grote scheut trage Black Sabbath. Sfeervol en doorlopend interessant, iets wat vandaag niet zo vaak voorkomt.
Meer over Kypck
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
