La Panika is een tienkoppig collectief van Franse, Belgische en Bulgaarse muzikanten dat met 'Afan Toufan' een eerste cd op de markt brengt. Verrassingen zijn er op het schijfje niet te bespeuren, maar de Balkan-fanfaremuziek die er op te horen is staat er als een huis. Alle kenmerken zijn aanwezig: van de hoempa-drive over de kronkelende melodieën vol krulletjes, kleine trillers en accenten tot de brede, zangerige lijnen.
Ook de typische gelaagde opbouw is geregeld te horen: een duidelijke baspartij, harmonisch aangevuld met een repetitieve middenstem en daarboven de geharmoniseerde melodie. Wanneer die melodie speels, duikelend en virtuoos wordt, valt het messcherpe samenspel in de groep op. Ook solistisch weten de muzikanten van wanten. Alleen de trompetpassages kunnen niet altijd overtuigen. In solomomenten blijven die te vaak in brede noten hangen of zijn er individuele fouten te horen.
Dat La Panika de muziek modelleert naar Oost-Europese voorbeelden, betekent gelukkig niet dat de cd als eenheidsworst klinkt. Waar het ene nummer een zwalpend, vol geluid laat horen, klinkt het andere als een gestileerde volksdans, een onvervalste meezinger of een nostalgische mijmering. 'Roumanski Cocek' klinkt met de hoofdrollen voor klarinet en accordeon heerlijk licht, net als 'Mladen's Fantasia' waar deze twee instrumenten zelfs helemaal alleen aan de slag zijn. De manier waarop de accordeonpartij verandert en zo de algemene sound geleidelijk aan bijstuurt, laat horen dat La Panika meer doet dan het louter meestappen in een muzikale traditie. Dit is eveneens te horen in het knap uitgewerkte arrangement van 'Osmanaga', waar een denderende melodie vanuit een massaal geluid overgaat in een intiemer deel met alleen fijne percussie en een oosters aandoende klarinetpartij. Het slot, waarbij het hoofdthema wordt doorgegeven van de ene orkestgroep naar de andere, bevestigt de muzikale ambities van de groep. Het is jammer dat het nostalgisch voortschrijdende 'Nihavent Oriental' geen gelijkaardige aanpak heeft gekregen. Door de twee melodieën grotendeels eenstemmig te houden en ze in hetzelfde arrangement te herhalen, verliest deze compositie een dimensie die – gelet op de duur van meer dan acht minuten – welkom was geweest.
Voor het officieel laatste nummer van de cd (er volgt nog een niet vermelde bonustrack) krijgt La Panika de hulp van Caravane Électro, een producersduo dat met samples een sympathieke en smaakvolle Balkan-dancetrack à la Gaetano Fabri in elkaar steekt die echter geen grote meerwaarde vormt voor 'Afan Toufan'. Daarvoor zijn de akoestische en traditionele stukken op dit album qua sfeer en muzikaliteit doorgaans te sterk en overtuigend.
Meer over La Panika
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
