Dit album is geen nieuw plaatwerk van Mastodon. Nu dat rechtgezet is: 'Call of the Mastodon' bundelt de demosongs die dit kwartet opnam vooraleer ze hun stormloop op podia overal ter wereld inzetten. Uiteraard is dit een schijf die behoorlijk in de smaak zal vallen bij Mastodon-fans en liefhebbers van intelligent opgebouwde en doorlopend bokkensprongen makende metal: daar staat Mastodon immers garant voor. Het is daarbij bijzonder goed te horen dat de unieke wisselwerking tussen drummer Brann Dailor, bassist/zanger Troy Sanders en gitaristen Bill Kelliher en Brent Hinds vanaf het prille begin voor vuurwerk zorgde.
Wie de albums 'Remission' en 'Leviathan' naast elkaar legt zal ook op 'Call of the Mastodon' een aantal sterk kenmerkende dingen horen. Allereerst is er het onnavolgbare drumwerk van Brann Dailor. Deze man leerde bij Today is the Day dat drums meer zijn dan enkel metronomen. Dailor maakt er een erezaak van om in elk nummer constant te wisselen van tempo en ook nooit twee maal hetzelfde te spelen. Waar dit bij andere drummers kan uitmonden in een kakofonie van slagwerk, klinkt dit bij Dailor bijzonder organisch en natuurlijk. De vreemde roffels en overgangen tussen snel en traag zitten telkens opnieuw perfect op hun plaats. Het adrenalinegehalte is er niet minder om. Ook het gitaarwerk van Sanders, Kelliher en Hinds is haast niet in woorden te vatten. Zij laten zich net als Dailor niet onbetuigd en gooien de ene na de andere vreemde riff naar de luisteraar; telkens klopt het eindresultaat als een bus. Het vakmanschap van de heren blijkt vooral uit het feit dat elk nummer er staat, met een duidelijke kop en staart. Tussen die uiteinden wordt er vrolijk losjes omgesprongen met regels en conventies en elke luisterbeurt zijn er wel nieuwe dingen te ontdekken. Het is daarom een waar geluk dat nu nummers als 'Shadows that Move' of 'Deep Sea Creature' beschikbaar zijn voor een groot publiek. Mastodon walst over iedereen heen als het muzikale equivalent van een pletwals met weerhaken. Sterker nog: een mens laat zich graag platwalsen door dit viertal.
'Call of the Mastodon' is alweer een bijzonder warm aanbevolen brok lillende teringherrie, gesneden uit het juiste hout en met het hart op de goeie plaats. Het succes van de band bewijst dat niet iedereen valt voor makkelijk verteerbare en voorgekauwde muziek, maar dat de avontuurlijke groepen met open armen verwelkomd worden.
Meer over Mastodon
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
