Een gitaartrio dat het waagt een plaat op te nemen, loopt een hoog risico vergeleken te worden met de hypervirtuoze fusionhelden Al DiMeola, John McLaughlin en Paco De Lucia. Met albums als 'Friday Night in San Francisco' en 'Passion, Grace and Fire' verlegde dit drietal in de jaren tachtig de grenzen van het technisch mogelijke. Wat voor gitaarfreaks ongetwijfeld een gigantisch orgasme moet zijn geweest, bleek muzikaal echter beperkt houdbaar, want meer dan twintig jaar na datum klinkt het allemaal erg belegen en gedateerd. Daar trekt het trio MGT zich weinig van aan want de meer dan twee decennia oude, platgetreden paden worden op 'From a Dream' met plezier bewandeld.
De drie gitaristen komen uit drie continenten: Wolfgang Muthspiel is een Oostenrijker die onlangs bekendheid verwierf door een duo te vormen met Brian Blade. De Amerikaan Ralph Towner is een vaste klant op het ECM-label, met een hoop albums onder eigen naam maar ook als gast bij onder andere Keith Jarrett. De onbekende Slava Grigoryan is een jonge Australische virtuoos en vervolledigt dit trio. De composities worden mooi verdeeld tussen Towner en Muthspiel, met uitzondering van 'Nardis', een stuk van Miles Davis. Om te weten wie er op welk moment speelt zal het cd-hoesje altijd in de buurt moeten liggen, want hoewel elke gitarist overwegend een kanaal kreeg toegewezen (left, right, center), wordt die volgorde af en toe omgegooid. Bovendien wisselen Towner en Grigoryan regelmatig af tussen klassieke gitaar, baritongitaar en twelve string.
Het trio legt duidelijk de nadruk op het esthetische van de muziek. De pathetische melodieën worden ongegeneerd in het rond gestrooid. In 'Icarus' wordt de luisteraar daardoor onherroepelijk teruggekatapulteerd naar de hoogdagen van de fusion. De drie in elkaar verstrengelde gitaren klinken als een allegaartje van jazz, flamenco en onschadelijke popmuziek. De doelloze melodieuze rondjes die in 'Hand in Hand' worden gedraaid zorgen voor een flinterdun muziekstuk. De gitaristen lijken zichzelf weliswaar te amuseren maar al dat egocentrisch getokkel leidt hier vooral tot verveling en ergernis. 'From a Dream' is een duet tussen Towner en Grigoryan en is een mooi voorbeeld van hun gezamenlijke creativiteit. Het stuk neigt aanvankelijk naar de luitsuites van Bach, maar evolueert gestaag naar een fijnzinnige, lyrische dialoog. Het virtuoze 'Chez Ta-Dah' heeft een ingewikkeld thema dat unisono wordt gespeeld waarna de ene snelle en technische passage op de andere volgt. Het is een voorbeeld van een huizenhoog cliché, waarvan er op 'From a Dream' net iets te veel staan.
Op de uitvoering valt weinig af te dingen, maar door het overdreven sierlijke spel is er geen sprake van enige muzikale spanning. Een minimum aan kritisch beoordelingsvermogen zou daarom moeten volstaan om dit album links te laten liggen.
Meer over MGT
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
