De titel van deze plaat misleidt een beetje, want op zijn '3 Romanzen' op.92 na schreef Schumann geen muziek voor hobo en piano. De andere werken op de cd zijn dus arrangementen van werken die hij voor cello (drie van de '5 Stücke im Volkston'), hoorn ('Adagio en Allegro' op.70) of klarinet (de drie 'Fantasiestücke') schreef. En het is zeker verfrissend om ook muziek van Schumanns vrouw Clara te horen, in de vorm van een arrangement van haar '3 Romanzen' die origineel voor viool en piano bedacht waren.
Hoewel beide muzikanten voor een verzorgde en muzikale uitvoering zorgen, is het niet verrassend dat Schumanns '3 Romanzen', die origineel voor hobo geschreven waren, of de 'Fantasiestücke' voor klarinet, het beter doen dan Schumanns muziek voor hoorn of cello. Hoewel ook het 'Adagio en Allegro' met enthousiasme gespeeld wordt, bezit het 'allegro' een speels, bijna frivool karakter dat de muziek een atypische lichtheid verleent. De pogingen om de lange, brede melodielijnen van de cello na te bootsen in de '5 Stücke im Volkston' komen af en toe wat kleurloos over. Daar staan dan wel heel verzorgde en muzikale fraseringen tegenover, vooral in trage lyrische passages. Joris Van den Hauwe speelt Schumanns lange melodieën heel poëtisch, met een kleine maar vaak gebruikte rubato. Zo houdt hij de muziek vaak net dat beetje tegen om een harmonische overgang of een onverwachte wending beter in de verf te kunnen zetten. De 'Fantasiestücke' en 'Adagio en Allegro' speelt hij bovendien op oboe d'amore, waarvan de diepere, meer donkere toon deze werken een beetje meer gewicht meegeeft. Pianist Jean-Claude Vanden Eynde begeleidt discreet en laat Van den Hauwe voldoende ruimte om op de voorgrond te treden, al overheerst de hobo af en toe wel een beetje teveel in de balans. Hij legt erg veel gevoel in trage delen, maar snelle stukken hadden misschien iets meer ritmische kracht mogen hebben. Zo legt hij het einde van het eerste deel van het 'Adagio en Allegro' bijzonder mooi en sereen neer, maar het laatste deel van Clara Schumanns '3 Romanzen', met zijn levendige pianopartij, komt dan weer wat voorzichtig over.
Deze cd biedt een mooie selectie van Schumanns kamermuziek aan, al kunnen de arrangementen voor hobo zelden op tegen de originelen. Toch is dit een knappe cd, want zowel hoboïst als pianist spelen met gevoel en zorg, al was een klein beetje meer kleur en variatie geen slechte zaak geweest.
Meer over Robert Schumann
Verder bij Kwadratuur
