De Italiaan Andrea Penso is niet helemaal aan zijn proefstuk toe, maar pakt met ‘Simboli Accidentali’ dankzij het elektronicalabel Denovali toch voor de eerste keer uit met een expliciet eigen project. Voor dit album, waaraan hij zelf de subtitel geeft “an album of subjective sounds”, is de geluidsmaker op zoek gegaan naar symbolieken en toevallige gebeurtenissen uit zijn jeugdjaren. Met die basis, een oud orgel, een elektrische gitaar vol vervormingspedalen en loops uit verrafelde cassettebandjes en bekraste vinylplaten, is Selaxon Lutberg aan de slag gegaan, wat heeft geleid tot acht minimalistische ambientcreaties waarin klank ondergeschikt is aan impressie.
Deze acht toevallige symbolen vormen een erg fragmentarisch geheel van diverse geluidsavonturen, die over het algemeen toch vrij homogeen klinken. Het is dan ook vruchteloos zoeken naar tracktitels. Dit is immers pure droomambient, waarin lang glijdende tonen en aangehouden, monotone klanken overheersen. Traag wentelende loops zoals in het derde geluidsmoment, krijgen een doezelige, warme gloed waarin vage, suggestieve ondertonen zich aftekenen. Ondersteund door een vertrouwelijke basgrom, klinkt dit langzame, organische geheel in zijn beperkte notenscala, toch erg rijk.
Bij momenten pompt Lutberg wat extra elementen in zijn klankfantasieën: enkele herkenbare, meer luidruchtige gitaardrones met hoge tonen die een geluidsmuur opwerpen of zelfs een bizar gebonk als van een pulserende hartslag, geven sommige tracks een wat meer mechanisch en artificieel karakter. Zo combineert de plaat warme met koude momenten. Beide komen zelfs samen in de zesde creatie, een onderwaterspel waar een vervormde, hoge sirenezang ingekapseld wordt in een bed van ruis en een aanhoudende orgeltoon. Een zoemende, permanente gelaagdheid blijft echter zo goed als heel het album aanwezig, alsof een sportvliegtuig overvliegt.
Deze erg ongrijpbare plaat bevat een soort van tijdloosheid. De jeugdervaringen van Selaxon Lutberg lijken ook vandaag nog relevant. Helaas bevat de cd niet echt een rode draad, een mooie opbouw. De fragmenten bevinden zich in een gelijkaardige doezelgloed die tot zeven minuten kan aanhouden, maar vormen samen niet echt een hecht album.
