Soldout is een van die weinige bands uit het Franstalige landsgedeelte die er hier bij velen in slaagt toch ook een belletje te laten rinkelen. De Waalse tegenhanger van Nid en Sancy, Charlotte en David, produceert inmiddels bijna een decennium lang fijne elektropop waarin dance en humor elkaar ontmoeten. ‘More’, slechts de derde studioplaat van het duo, verkent na zijn iets meer radicale voorganger opnieuw vlotte en toegankelijke elektronische wegen.
Gelaagde, futuristische synthesizerklanken met bijsmaak uit de jaren ’80, discobeats en een zweverige melancholie die wordt aangedreven door de sensuele stem van Charlotte Maison, maken van opener en titeltrack ‘More’ een topsingle. Soldout blijft steevast een popstructuur handhaven, maar die wordt verzoend met blitse elektronische klanken en een productionele perfectie die wat Scandinavisch aandoet (gemoeds- en detailklanken vooraan, beats wat meer naar achteren).
Het zorgt voor muzikale mirakels. Het digitale percussiespel in ‘Wazabi’, de sterke elektrowave in single ‘94’ of de wat aan XX denkende, sombere gemoedelijkheid in ‘Off Glory’ zijn stuk voor stuk topmomenten.
Niet dat het altijd in de roos is. De nepkreten in het als vanouds stampende ‘Relics’, gekoppeld aan het stoere imago (“I’m gonna rock this town / I’m gonna rock it down”), is wat teveel van het goede. Hetzelfde geldt voor de wat goedkope hoesfoto van een halfnaakte, slapende Charlotte.
De spitsvondige, verweven elektronica maakt meer en meer plek voor rechtdoor stampende structuren, hoewel de beats wel uitgedokterd blijven. Een sudderend, traag zwevend ‘About You’ houdt de plaat echter in balans en Soldout beseft maar al te goed dat met negen tracks het verhaal wel is verteld. Kort en krachtig, is de boodschap van dit album (de lange bonustrack even buiten beschouwing gelaten). Daarmee behoudt ‘More’ zijn hippe uitstraling en zijn uitdagend groeikarakter, twee troeven die Soldout gerust nog een stuk groter en internationaal bekender mogen maken.
