Voor de meest agressieve en op hoog tempo gespeelde kwaliteitsmetal moest men vroeger bij het Zweedse The Crown zijn: ongecompliceerd, turbotempo en geniaal gitaarwerk was waar de heren voor stonden. Tot plots het nieuws kwam dat The Crown de spreekwoordelijke pijp aan Maarten had gegeven. Maar zoals wel vaker kruipt het bloed waar het niet gaan kan, en vandaag de dag staat de band er weer, met zowaar een naadloze opvolger voor de discografie.
Hetgeen The Crown vaak apart zette van hun talrijke collegae, was niet zozeer het feit dat ze thrashinvloeden in hun death metal stopten, maar wel de manier waarop ze dat gebruikten om het energiepeil de hoogte in te jagen. De hakkende riffs van onder meer Marko Tervonen gierden als een stel hinnikende mustangs opgejaagd door een onweer, en het onnavolgbare drumwerk ratelde als een volleerd machinegeweer.
Dat alles maakt dat de Riff (wel degelijk met hoofdletter) het belangrijkste ingrediënt vormt van een The Crown nummer. Wat dat betreft zit het op 'Doomsday King' wederom goed: de snelle start-stop passages van het openende titelnummer jagen het adrenalinepeil omhoog en wanneer 'Angel of Death 1839' zowaar slepende ziekelijkheid afwisselt met opgefokte agressie, is het hek helemaal van de dam. Voormalig brulboei Johan Lindstrand is niet van de partij, maar zijn plaats is overtuigend ingenomen door Jonas Stahlhammer, iemand die vast en zeker elke ochtend gorgelt met salpeterzuur.
Dat The Crown ook behoorlijk sfeervol uit de hoek kan komen, bewijst een iets trager en groovy songs als 'The Tempter and the Bible Black', waarbij Stahlhammer zijn gal mag spuien over een naar The Crown-normen erg trage song. De creepy atmosfeer die het geheel kenmerkt, smaakt wel naar meer. Gelukkig primeert de snelheid, en met nekwervelkrakers als 'Blood OD' of 'Desolation Domain' laat The Crown horen de kunstjes nog steeds niet te zijn verleerd.
Wie flitsend gitaarwerk gekoppeld aan snelle songs wil hebben, is bij dit combo aan het juiste adres. De kracht van aanstekelijke riffs gecombineerd met meer melodie dan een mens zou verwachten, laten deze death/thrashband boven de middenmoot uitstijgen en zorgt voor een erg herkenbaar geluid. 'Doomsday King' is een wel erg mooie terugkeer naar het front binnen de metalwereld. Welkom terug, heren!
Meer over The Crown
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
