Op 5 oktober passeren in De Kreun twee artiesten die hoog in de favorietenlijst scoren van het eersterangs muziekblad The Wire: de Brooklynse muzikant Oneohtrix Point Never en het Californische duo Barn Owl. Beide zijn heer en meester in het maken van indrukwekkende klanklandschappen, zij het op een heel verschillende manier. Beslist een uitgelezen kans om deze hoog gewaardeerde exportproducten van de VS live aan het werk te zien.
Daniel Lopatin met zijn soloproject Oneohtrix Point Never (OPN) is de grote naam van deze affiche. Zijn eerste werken dateren van 2007, maar hij werd pas echt ontdekt met zijn album ‘Rifts’ in 2009. Sindsdien gaat het almaar in stijgende lijn. Hij bracht albums uit bij toonaangevende platenmaatschappijen als als Editions Mego (label van Peter Rehberg, die een uitstekende neus heeft voor nieuwigheden) en tekende recentelijk bij het grote (elektronica)label Warp. Dat brengt op 30 september OPNs achtste studioalbum ‘R Plus Seven’ uit. Hierop lijkt Lopatin zich weg te willen manoeuvreren van het puur fragmentarische en experimentele parcours van zijn eerste releases door meer belang te hechten aan conventionele songstructuren.
Daniel Lopatin (Oneohtrix Point Never)
Of Daniel Lopatin het in De Kreun zo ver zal drijven valt (gelukkig) te betwijfelen. Het componeren is namelijk een belangrijk onderdeel in zijn project Oneohtrix Point Never. Zijn nieuwste werk ‘R Plus Seven’ klinkt behoorlijk gevarieerd: van ritmische stukken met raggende beats of repetitieve melodieën tot absurde, wereldse collages die tot de verbeelding spreken. Er zijn zoveel impulsen waar te nemen dat het haast onmogelijk is om in te schatten welke weg Lopatin juist zal bewandelen tijdens dit live-gebeuren. Zijn waaier aan mogelijkheden is in ieder geval groot genoeg om de ideeënstromen van zijn luisteraars aan te porren.
Jon Porras & Evan Caminiti (Barn Owl)
Daar lijkt het duo in haar nieuwste album ‘V’ wat van op terug te komen. Naast de gitaarexploraties gaat het duo ook de confrontatie aan met de nodige elektronica-apparatuur en synthesizers. Dit geeft het tweetal de ultieme vrijheid om hun lagen aan geluid beter te bewerken tot een stuwende massa’s.
De volle 17 minuten van ‘The Opulent Decline’ - een nummer van hun nieuwe cd - leggen de verwachtingen naar dit concert alvast hoog. In deze halve improvisatieset laten de twee artiesten hun klankstructuren steeds verder evolueren langs veranderende atmosferen en texturen tot de luisteraar helemaal gevangenzit in de mazen van het net.
