Met Pete Swanson, Yves De Mey en Kaumwald laveert Vooruit op 16 september tussen techno, noise en gemillimeterde geluidskunst. Wie zijn materiaal graag wat zwaarder op de hand heeft, kan gerust wat later komen, wie alleen voor het fijnmazige werk komt, kan wat vroeger vertrekken.
In 2008 viel het doek voor Yellow Swans, het electropunkduo waarmee Pete Swanson sinds 2001 op trommelvliezen en clubmuren inbeukte. In zijn werk onder eigen naam bewaarde hij de compromisloze, ruw geslepen in your face esthetiek, al had het weinig gescheeld of het grote(re) publiek had dat maar met moeite kunnen vaststellen. Enkele jaren geleden was Swanson immers klaar om te stoppen met muziek, of althans met de muziekindustrie. Verder dan wat zelfuitgebrachte tapes moest het voor hem allemaal niet meer gaan tot hij de vraag kreeg om toch nog een cd te maken. Het resultaat was ‘Man With Potential’, verschenen in 2011: een album waar mensen warempel op stonden te dansen en dat Swanson van idee deed veranderen.
Pete Swanson
‘Man With Potential’ wordt getekend door een ruwe gelaagdheid die metrisch geregeld ontspoort, waarbij het geluid stevig overstuurd wordt. Daarbij zorgt Swanson er echter wel voor dat er voldoende ruimte zit tussen de verschillende klanken, zodat er een ruimtelijke geluid ontstaat dat de tracks perspectief en diepte geeft.
Swansons laatste wapenfeit, het eerder dit jaar verschenen minialbum ‘Punk Authority’ (2013), klinkt in vergelijking met ‘Man With Potential’ minder frontaal. De klanken zijn niet zo extreem gekozen, maar daar tegenover staat dat de tracks sneller evolueren. De beats mogen wat prominenter naar voor komen en Swanson heeft duidelijk ook meer oor voor melodie, al wordt die steeds met een stevige dosis salpeterzuur overgoten.
Heel wat minder ruig gaat het er aan toe bij Yves De Mey die in 2013 een vruchtbaar jaar kende met drie releases. Begonnen als pionier van de Belgische drum’n’bass belandde De Mey (toen nog als Eavesdropper) in de wereld van dans, theater, film, installatiekunst en sounddesign. In 2003 bracht hij op zijn eigen Knobsounds-label een cd uit in samenwerking met de Nederlandse cellist Alex Waterman. Later tekende hij voor het geluid van ‘Time Code Matter’ van Audiostore (Christoph De Boeck), een installatie die ondermeer te zien was op Artefact en Happy New Ears en vormde hij het duo Sendai met Peter Van Hoesen.
Yves De Mey
Naast ‘Frisson’ verschenen dit jaar ook de ep’s ‘Transfer’ en ‘Metrics’. Op deze laatste release trekt De Mey het arsenaal aan klanken net iets verder open. Hierdoor wordt het geluid op zich gevarieerder, maar boet het resultaat in aan focus en detailwerking. Desalniettemin blijft ook deze opname een straf staaltje elektronica, wat in Vooruit tot een mooi contrast kan leiden met het stevigere werk van Swanson.
De opener van de avond is het Franse Kaumwald, een duo van Ernest Bergez en Clément Vercelletto. Op de rijke discografie van Swanson of De Mey kunnen deze producers uit Lyon nog niet bogen, maar hun ep ‘Hanatsive’ (Opal Tapes) geeft wel aan in welke richting de twee het zoeken. De hobbelende beat van het opener ‘Fétèmes’ insinueert dat Bergez en Clément net iets strakker in het gelid lopen dan De Mey, maar net als hun Belgische collega geven ze de voorkeur aan een genuanceerd, zij het in hun geval niet zo verglijdend, uitgewerkt geluid. Althans in de studio. Afspraak in Gent om te horen wat het live geeft.
