Achter de spacy bandnaam My Cat is an Alien zitten de twee broers Maurizio en Roberto Opalio, opererend vanuit Turijn (Italië). De intergalactische muziekbal van het duo ging snel aan het rollen toen hun cd-debuut, een cd-r op 30 exemplaren uit 1998, meteen de aandacht trok van Sonic Youth. Nauwelijks twee maanden later maakte het Italiaanse duo haar podiumdebuut als support op Sonic Youths Italiaanse tournee. De lijst met klinkende namen waarmee ze het podium deelden werd gedurende de volgende jaren uitgebreid met Jandek, Keiji Haino, Rafael Toral en Jackie-O Motherfucker en in maart 2006 stonden de Opalio's op het (K-RAA-K)³ festival in Hasselt.
Het officiële opnamedebuut van de groep zag het licht in 2002 op het Ecstatic Peace label van Sonic Youths Thurston Moore. Later volgende opnames op een hele rist labels en uiteraard ook op het door hen zelf opgerichte Opax Records.
Zowel Maurizio als Roberto Opalio zijn muzikaal ook buiten My Cat is an Alien actief. Beide hebben solo opnames gemaakt en opereren in andere bezettingen. Wanneer de twee zich laten bijstaan door Ramona Ponzini (tevens manager van My Cat is an Alien) nemen ze de gedaante van Painting Petals on Planet Ghost aan. Wanneer hier Maurizio Opalio wegvalt en alleen Roberto Opalio en Ramona Ponzini overblijven, verschijnen de releases onder de naam Praxinoscope.
Over de audio
Zeggen dat 'Here on the Sad Planet' een "spacy muzikale trip" is, is een open deur intrappen. Het zal namelijk moeilijker zijn een aardse kant te vinden aan het Italiaanse My Cat is an Alien dan één die ergens naar een ver afgelegen planeet refereert. Wat bij dit nummer echter meteen opvalt is de homogeniteit en de vanzelfsprekendheid waarmee de muziek tot bij de luisteraar vloeit en waarmee die laatste geleidelijk aan mee wordt opgepakt en meegenomen. Het bij My Cat is an Alien zo veelvuldig aanwezige golvende geluid (dat door de cyclisch wisselende helderheid continue pendelt tussen dichtbij en veraf) is ook hier weer present. De strakke tonen die hierop geplaatste worden veroorzaken zwemen van melodie en harmonie, maar spreken weinig expliciet uit. De luisteraar mag zelf het werk doen. Dat betert er niet op wanneer een ritme van voorbij flitsende klanken binnenkomt en zacht aanzwellende bekkens een akoestisch tegengewicht voor het overwegend elektronische klankbeeld. De geleidelijk aan stijgende klanken nemen de luisteraar mee naar hogere sferen. Al is het nog maar de vraag of die dat echt bewust meemaakt.
Meer over My Cat is an Alien
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
