7 Weeks is een Franse groep die stonerrock combineert met metalinvloeden. ‘All Channels Off’ is hun eerste volledige langspeler en hij is meer dan te pruimen. Vooreerst spreken deze Franstalige kameraden hun Engelse teksten foutloos uit, wat jammer genoeg een zeldzame kwaliteit blijkt te zijn onder onze zuiderburen. Verder klinkt de band luid, vol en heftig. Dit uit zich al in het eerste, uitstekende nummer.
De opener, die dezelfde titel als de plaat meekreeg, begint zonder enige inleiding met een monsterlijke riff die recht uit de maliën mouwen van het jonge Metallica geschud zou kunnen zijn. Na dit bombardement schakelt men over op lijntjes die wat funkier klinken. Beenharde en rustigere stukken worden efficiënt afgewisseld. Een aangename start.
‘Loaded’, het tweede nummer, begint ook met het zwaardere werk, maar is qua tempo wat trager en neigt meer naar rock dan naar metal. Tijdens ‘Submarine’ wordt het ritme nog wat gezapiger. De geluidsmuur die de band tijdens dit nummer optrekt is bij wijlen indrukwekkend. ‘Dust & Rust’ begint met een slordige maar leuke gitaarsolo, die zich subtiel maar nooit storend verder tussen de ritmesectie blijft wringen tijdens de rest van het nummer. Doorheen de cd worden zware, logge nummers op gepaste tijden afgewisseld met wat sneller denderende ritmes, zodat het geheel nooit verveelt. Ook na de vier eerste songs vallen er nog goeie dingen te beluisteren. ‘Crash’ wordt ingezet door de drummer, die op de hele plaat de goeie invallen aan elkaar rijgt. ‘On the Run’ is misschien wel het beste nummer op het hele album. Het stomende tempo, de heerlijke riff en de smetteloze maar ruige zang zorgen voor een laat hoogtepunt.
7 Weeks slaagt er in zonder veel subtiliteit de grove hamer boven te halen en het geheel te doen werken. Bijna elk nummer steunt op één of twee dikke gitaarlijnen, maar ze klinken lekker weg. Ritmisch en melodisch zit alles meer dan strak en ook de zanger zingt bovengemiddeld. Een aangename verrassing die de hoop op meer lekkers in de toekomst realistisch maakt.
