Wie afgaat op bandnaam, logo en hoes zou kunnen denken dat het hier gaat om een traditioneel metalcombo, compleet met hoge stem en flitsend soleerwerk. Des te groter is de verrassing wanneer 'Impending Doom' aftrapt met een logge beukriff die met laaggestemde gitaren en donderende vervorming tot leven wordt gewekt. Om maar te zeggen dat Abysmal Dawn leverancier is van doodsmetaal en niets anders.
De band blijkt uit Amerika te stammen en van oudsher is die natie verantwoordelijk voor een relatief herkenbare sound als het op death metal aankomt: ofwel spelen de bands zeer technisch als Morbid Angel of Nile, ofwel zijn ze voor het simpele hak- en beukwerk als Deicide. Er bestaan blijkbaar geen tussenvormen en dat is wat Abysmal Dawn van bij het begin wat parten speelt. De band hinkt duidelijk op twee gedachten, namelijk sfeerschepping en techniek. Maar doordat ze hun aandacht iets te vaak verspreiden over die twee, verslapt elk element. Dat wordt soms pijnlijk duidelijk in 'In the Hands of Death', een titel die zijn naam nooit waarmaakt. De song moddert wat aan met voorgekauwde riffs die elke beginnende muzikant wel kan bedenken en ook zanggewijs is er nergens een grootse prestatie aanwezig. Niet dat de band ronduit slecht is, maar er is helaas ook niets memorabels terug te vinden. 'Blacken the Sky' of 'State of Mind' drijven ook op te eenvoudige riffs en onopvallende structuren, waardoor dit album snel voorbij is en nog sneller vergeten. Wanneer 'Crown Desire' het geheel afsluit, gaat dat zo voorbij en dan valt eigenlijk op hoe doordeweeks 'From Ashes' is. Nooit springt de groep uit de band, nooit verlaat ze platgetreden paden en nooit valt er een puike melodie of een sterk effect te bewonderen.
Abysmal Dawn gaat alleszins niet de geschiedenis in als een vooruitstrevende of innovatieve band. De kans is trouwens behoorlijk klein dat er ook maar iemand gaat wakker liggen van een zoutloos album als 'From Ashes'.
Meer over Abysmal Dawn
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
