Czerny is de geschiedenis in gegaan als componist van nogal droge, technische studies voor piano. Wat weinigen weten is dat deze tijdgenoot en goede vriend van Beethoven ook zelf een grote muzikale persoonlijkheid was, (hij kon bijvoorbeeld het volledige oeuvre voor piano van Beethoven uit het hoofd spelen), en een waanzinnig grote hoeveelheid muziek gecomponeerd heeft. Tussen de meer dan achthonderd opusnummers van Czerny zitten weliswaar veel etudes en virtuoze kleinigheidjes voor piano, maar ook zes symfonieën. En dit zijn werken die, misschien wat verrassend, knap in elkaar zitten, kleurrijk en inventief georkestreerd zijn en erg melodisch gedacht zijn. En dit is verrassend, want Czerny stond er in zijn tijd om bekend om aan de lopende band te componeren, aan de hand van op voorhand uitgewerkte compositieschema's en 'voorgekauwde' overgangen en doorwerkingen.
Toch verrassen de symfonieën op deze cd door hun inventiviteit. Vooral de zesde, een onuitgegeven werk dat hier voor het eerst werd opgenomen, valt meteen in de smaak. Het werk dateert uit 1854 en doet qua stijl wat aan Mendelssohn denken. De hoekdelen, met hun dramatische mineurkarakter en knappe harmonische verschuivingen, halen Mendelssohns eerste symfonie voor de geest, terwijl het vlugge scherzo, met zijn virtuoze houtblazerpartijen, aan de ouverture tot 'Ein Sommernachtstraum' doet denken. Het trage deel, gedragen door de donkere kleuren van hoorns en fagotten, klinkt erg poëtisch, rustig en vriendelijk. De 'Grande Symphonie' nr.2 op.781 (!), is iets minder verrassend – vooral de melodieën waaruit Czerny zijn werk opbouwt, klinken soms een beetje grijs – maar toch ook mooi, vooral door de goede orkestratie, met veel nadruk op de blazers van het orkest. Het eerste deel, met zijn nerveuze strijkersmelodieën, haalt Beethovens tweede symfonie voor de geest.
De uitvoering, door het SWR Rundfunkorchester Kaiserslautern klinkt bijzonder goed: snelle delen, met imitaties in de verschillende stemmen, grijpen vlekkeloos in elkaar en bezitten zo een ritmische 'drive' die de muziek een energiek karakter meegeeft. Bovendien spelen de strijkers van dit orkest op een erg hoog niveau, met snelle trekken die onwaarschijnlijk duidelijk, zelfs soms bijna machinaal, worden uitgevoerd. Ook de houtblazers spelen erg accuraat, zoals het scherzo uit de zesde symfonie, met zijn vinnige aanzetten en accenten laat horen. Het trio klinkt galant en zachtaardig tegelijkertijd, wat eveneens te danken is aan de grote kwaliteit van de blazers. Trompetten maken in deze symfonie een zeldzame entree in het trage deel, met een verzorgde en waardige trompetfanfare. Misschien hadden de pauken net ietsje droger kunnen klinken en ietsje meer op de voorgrond kunnen treden, maar dit zijn slechts kleine bemerkingen.
Een cd met muziek van Czerny springt niet meteen in het oog, maar onbekend is onbemind en dat geldt zeker voor deze muziek. Het is vooral de zesde symfonie die opvalt door zijn kwaliteit, maar dankzij een erg goede en geëngageerde uitvoering is ook de tweede symfonie de aankoop van de plaat zeker waard.
