Elektronica, rock en experimenteren, dat zijn zowat de kernwoorden die op Enon geplakt mogen worden. Hun vorige album, 'Hocus Pocus' werd vooral bevolkt door wat stevige rocksongs met een gezonde portie elektronica, experimenteren was er wat minder bij. Deze cd is een verzameling van singles, op hun website te downloaden nummers en geremixte nummers die heel Enon's bestaan overspannen (de verschillende bezettingen komen aan bod). Hier komt het experiment dus wel degelijk aan bod.
Dat geëxperimenteer vindt zijn hoogtepunt in 'Genie's Got Her Bag', waarin frontman John Schmersal zijn drumcomputer de vrije loop laat en hij een verwilderd landschap van drones, gezoem en saxofoonachtig getoeter tevoorschijn tovert. Ook in 'Marbles Explode' zorgt de bij wijlen bizarre elektronische achtergrond voor enkele plotwendingen en vreemde taferelen. Toegankelijkere nummers als 'The Nightmare of Atomic Men' genieten eveneens van het (minder extreme) elektronisch geknutsel. De vrolijke zangmelodieën en de leuke stem van Toko Yasuda zorgen voor een fris, Oosters tintje. Voor het rockgedeelte neemt onder andere 'Knock That Door' de honneurs waar. Met een stevige basaandrijving en weer de zang van Yasuda wordt een lekker rollend niemendalletje geproduceerd. Even goed, maar nog simpeler van opzet is 'Party Favor'. Luid elektronisch gegrom en vooral een simpele maar uiterst efficiënte gitaarriff zetten aan tot licht maar gedecideerd hoofdschudden en een kleine portie luchtgitaarspel. Rustigere, zwoelere nummers als 'Kanon' en 'Raisin Heart' zijn minder geslaagd. De elektronica brengt af en toe nog wel wat afwisseling, maar dat volstaat niet om het redelijk uniforme geluid te compenseren. Het enige rustige nummer dat echt overeind blijft ondanks het amper veranderende gegrom dat voor de begeleiding zorgt, is 'Fly South'. Het begint mooi en ingetogen, maar het onheilspellende gegrom drijft de spanning stiekem op zodat de monotonie wordt tegengewerkt. Dit mondt uit in twee donkere, licht chaotische minuten die met het volume helemaal open zeker hun afdruk kunnen achterlaten. De ruimte tussen de verschillende (soorten) nummers wordt opgevuld met miniatuurtjes van een minuut, zoals het lekker hobbelende 'Making Merry! Merry!' en het intieme 'Blow Infinite Ways'
Deze reis door zes jaar Enon levert, ondanks bijdragen uit verschillende stijlen, een verassend samenhangend geheel. Niet alle songs steunen echter op even veel en even goede ideeën, zodat voor sommige nummers wel duidelijk is waarom ze niet op een eerder Enon-album stonden. Gelukkig staan er genoeg goede nummers op om 'Lost Marbles and Exploded Evidence' de moeite waard te maken.
Meer over Enon
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
