Exxasens is een éénmansband uit Barcelona, die zich naar eigen zeggen door de menselijke verkenning van het heelal laat inspireren bij het schrijven van zijn post-rock/post-metal. Hij, Jordi Ruiz, bedient zich daarbij vooral van zijn gitaar en zijn computer, maar slaagt er desalniettemin in nergens als één man te klinken: de dynamiek is die van een perfect op elkaar in gespeelde band. Maar is het ook een góeie band?
Zoals vaak is een genrebenaming (in dit geval 'postrock') een mes dat aan twee kanten snijdt. Enerzijds maken alle nummers op dit album gretig gebruik van beproefde technieken en structuren: etherische keyboards, trage maar loodzware riffs, snel vibrerende hoge noten, gortdroge maar zeer efficiënte mokerdrums, een scheut elektronisch gefriemel en tonnen echo. Zo explodeert bijvoorbeeld opener 'Sky In Red' na amper vijftien seconden tot een glorieus rifffestijn in Mogwai-stijl, en houdt het niet op met ontploffen tot na vier verschroeiende minuten plots het Russische volkslied wordt ingezet.
Anderszijds springt Exxasens creatief met die ingrediënten om, en worden de elementen in elk nummer op andere manieren gecombineerd, waardoor het album binnen de grenzen van het genre toch heel wat variatie vertoont. Zo passeren geheimzinnige spionnenthemaatjes ('Lost In Space'), een niet volledig geslaagde zangpoging ('¿Por Que Me Llamas A Estas Horas?') en een intermezzo van ietwat goedkope digitale strijkers ('Gray') de revue. De lieflijke intro van 'Stars In The Desert' had van Coldplay kunnen zijn, de tegendraadse drums in 'A Singular Deploy' van 65daysofstatic en de ritmisch echoënde gitaar in 'Boolean' van U2. Net wanneer alle truken uit de kast lijken te zijn gehaald, komt halverwege 'Copernicus' een piano de boel kalmeren na het zoveelste stuk manisch geram, en als kers op de taart zijn her en der over het album nog ruimtevaartgerelateerde soundbites te horen.
Tussen genrevastheid en voorspelbaarheid ligt een fijne lijn, waarop Exxasens moeizaam balanceert. Voor fans van Isis, Mogwai of 65daysofstatic is 'Beyond The Universe' zeker de moeite waard, wie nog niets kent van postrock begint best met die grote namen, en wie niet van het genre houdt hoeft hier zeker niet verder over na te denken. Een goed album binnen zijn genre, heet dat dan.
Meer over Exxasens
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
