Schatplichtig aan de betere gitaarrock, blijft het Britse Feeder hardnekkig zorgen voor betere muziek. Dat vertolkt zich anno 2007 in een volwaardig studioalbum. Toch is deze plaat niet de zoveelste op rij. ‘Renegades’ – live uitvoerig getest via een verborgen tournee onder de gelijkaardige bandnaam – kwam tot stand zonder enig platencontract of bijbehorende druk. Daardoor heeft het trio zichzelf naar eigen zeggen kunnen herontdekken. Resultaat: de uiterst catchy, melodieuze songs zijn gebleven, maar de snaren zijn iets strakker aangespannen en de versterkers een stuk meer opengedraaid.
De nieuwe Feeder is de oude Feeder. ‘Renegades’ heeft geen ruimte voor softe ballades of intieme momenten, maar bevat elf lekker gebalde, stevige rocksongs. Zowel de gitaargeluidsmuur van zanger Grant Nicholas, de moddervette bas van Taka Hiroze als het luidruchtig cimbalenwerk van Karl Brazil spelen daarbij een belangrijke rol, wat in een stevig ‘Sentimental’ mooi tot uiting komt.
Feeder blijft echter in eerste instantie de band van de harmonieuze nummers en aanstekelijke, gladde (samen)zang. Daardoor overleeft een toch iets trager en akoestisch onderbouwd ‘Down by the River’ mooi naast een ruig, bijna punkachtig ‘This Town’. Meer nog, dit album zit zo vol mooie melodielijnen dat werkelijk elke song ontzettend overtuigend overkomt. Deze verslavende cd is één van die zeldzame kunstwerken die het moeten stellen zonder dieptepunt. Het enige criterium om een track boven een andere als single te bombarderen, is zijn net iets minder rechtlijnige en dus creatievere structuur.
Het is duidelijk dat dit trio zichzelf inmiddels 100% aanvoelt. Zowel instrumenten als zang zijn optimaal ingezet en op elkaar afgemeten. Feeder zorgt anno 2010 dan ook voor pure gitaarchemie. ‘Renegades’, een plaat die nu al garant staat voor spetterende liveshows, is pure verwennerij voor liefhebbers van krachtige, vlotte rockmuziek en geeft een band als Placebo vlot het nakijken.
Meer over Feeder
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
