Fejd is een bijzonder beestje: hoewel de groep makkelijk onder de grote vlag van metal geschaard wordt en gretig door metaalminnende fans verorberd wordt, blijft Fejd een vrij pure folkband, compleet met authentiek instrumentarium en aanpak. Hoe het ook zij, met 'Nagelfar' zijn de heren toe aan hun derde album en net als de voorgaande is het een pakkend plaatje geworden, dat laat horen dat Fejd opnieuw een paar stapjes vooruit heeft gezet.
Fejd bezit nog altijd de charme om in een wereld van echte folk toch stevig te klinken. Waar vele van de zogeheten folkmetalbands vertrekken vanuit rock- en metalsongs en daar dan (niet altijd met even groot succes) folkdeuntjes of traditionele instrumenten aan toe voegen, begint dat bij Fejd net omgekeerd. Alles klinkt authentiek en traditioneel en aan het geheel worden dan drums en bas toegevoegd met eventueel wat potiger structuren. Die balans is op 'Nagelfar' evenwichtiger toegepast dan op voorganger 'Eifur', die soms toch iets te wisselvallig kon overkomen. Deze keer dus niet en elke track heeft een mooie kop, midden en staart, compleet met herkenbare thema's en leuke melodieën.
Echt donker wordt het op 'Nagelfar' niet, hoewel sommige songs ('Dis' of 'Haxfard') een ondertoon met zich meedragen van een duisterder natuur. De broers Rimmerfors, sinds dag een de spil van de band, hebben zichzelf nog verder bekwaamd in het bespelen van onder meer een soort doedelzak, een assortiment fluiten en wat dies meer zij en vooral: de zang is er met rasse schreden op vooruit gegaan. Waar die vroeger al eens durfde een scheve schaats rijden (op of net over het randje van vals zingen dus), is die hier over zo goed als de hele lijn mooi en zuiver en vooral meeslepend. Het is misschien lastiger voor mensen die geen woord begrijpen van Zweeds, maar het draagt wel weer bij tot het algehele gevoel van originaliteit en oeroude tradities.
'Nagelfar' is geen metalalbum, maar daarentegen een echte folkplaat die toevallig makkelijk metalheads kan aanspreken dankzij de thematiek, de songstructuren en de voorliefde voor het verleden en meer bepaald de Scandinavische geschiedenis en mythologie. Daarnaast is het ook gewoon een mooi schijfje met lekkere folksongs die over de capaciteiten beschikken om een breed publiek aan te spreken.
