Met de vijfde en voorlaatste cd uit de reeks 'The History Of Brass Band Music' bracht Grimethorpe zichzelf een beetje in de problemen. Internationaal doet deze selectie brassbandarrangementen van klassieke muziek vreemd aan, al geldt dat niet noodzakelijk voor het eigen (Engelse) publiek. In dit genre zijn de muzikale voorkeuren vaak beïnvloed door nationale en andere gevoelens. Toch zal misschien ook de Britse brassbandliefhebber de wenkbrauwen fronsen bij het vinden van minder bekend volk als Järnefeldt en Farnaby naast Wagner, Verdi, Brahms en Debussy. Dirigent Elgar Howarth verkoos echter deze aanpak in plaats van in herhaling te vallen. Grimethorpe nam de voorbije jaren o.a. voor grotere labels als BMG al verschillende klassieke cd's op zoals 'Classic Brass' en 'British Brass', vandaar. Bijkomend gevolg hiervan is echter dat illustere Britse namen als Britten en Holst ontbreken.
Naast herhaling wist Howarth nog een tweede valstrik te ontwijken. De samenstelling moest tegelijk een evolutie weergeven en bevat daarom zowel stokoude als nieuwe arrangementen maar geen enkel klinkt oubollig of ongepast. In tegenstelling tot originele composities worden ze vaak smalend bekeken maar Alexander Owens bewerking van de 'Prélude' uit 'Tristan en Isolde' klinkt na zo'n 125 jaar nog altijd niet belegen en zit melodisch goed in mekaar. Hetzelfde geldt voor de kort voor de Eerste Wereldoorlog door William Rimmer gearrangeerde 'Nabucco Overture' van Verdi. Het is allang geen geheim meer dat opera-ouvertures, en zeker die van Wagner, Rossini en Verdi, in een brassbandbezetting aan kracht winnen. Dezelfde atmosfeer is te horen in de extraverte en kleurrijke 'Four Scottish Dances' van Malcolm Arnold, waar vooral de scherpe kopers (trombone en cornet) eruit springen.
Verrassender is de 'Academic Festival Overture' van Brahms die nog maar eens komaf maakt met diens reputatie van derderangscomponist in bepaalde kringen. Nog minder evident is Howard Snells bijzonder geslaagde bewerking van een van de pianowerken van Debussy, 'Des Pas Sur La Neige'. De opgeroepen, ietwat desolate sfeer leunt dichtbij het origineel maar tegelijk zal het de aandachtige luisteraar opvallen dat deze bewerking meer is dat een imitatie van het origineel. Net als bij de 'Giles Farnaby Suite', vijf korte stukjes van deze renaissancecomponist bewerkt door de dirigent, is Debussy's werk aangepast aan een nieuwe setting. De vreemdste eend in de bijt is het bloedmooie 'On Hearing The First Cuckoo In Spring' van Delius, een rustig voortkabbelend pastoraal miniatuurtje dat begin vorige eeuw vrij populair was.
Net zoals alle voorgaande delen van deze ambitieuze reeks, is ook 'Classical Arrangements' een kwalitatief heel sterke cd. Wie zich niet druk maakt over de eigenaardige maar eerlijk opgestelde tracklist, doet zichzelf enkele ontdekkingen cadeau.
