Growing is een duo dat onder meer op het Kranky-label enkele platen volspeelde met zweverige gitaardrones en -ambient. 'Firmament', hun bijdrage aan deze split-cd, klinkt niet anders dan hun gebruikelijke werk. In een tijdspanne van negentien minuten wordt een opkomend en wegebbend golfgeluid van – zo klinkt het althans - een analoge synth gecombineerd met een laag zoemende gitaarklank. Daarbovenop laten de heren zachtjes warme en delicate gitaargeluiden in- en outfaden. Naar het einde gaan die gitaren iets meer doorklinken maar globaal gezien is dit een ijle, wat statische track waar weinig in verandert. Niettemin zeker geschikt om rustig wat op weg te sluimeren.
Het is dan ook opschrikken als Mark Evan Burden zijn solopianostuk inzet. Met de compositie '10 24 02' kiest hij immers voor de frontale aanval en hamert hij er op de piano onmiddellijk wild en rusteloos op los. Het vijftien minuten durende werk, dat de ene keer doet denken aan het minimalisme en dan weer aan moderne kamermuziek, doorloopt verschillende passages. De ene keer is het stuk (en zeker in het begin) rusteloos en dreigend, wat later mildert de toon en is er ruimte voor bezinning. Naar het einde toe klinkt het stuk zelfs fragiel. Burden bedient zich doorheen de compositie van (meestal melodische) pianomotieven die hij even aanhoudt, al dan niet abrupt onderbreekt en inruilt voor een volgende loop. Om de sfeer nog wat bevreemdender te maken duiken doorheen het stuk hier en daar wat abstracte en dissonante elektronicaklanken en feedback op.
In zekere zin is de combinatie van deze twee tracks die weinig of niets met mekaar gemeen hebben een wat vreemde keuze. Anderzijds houdt dit het zaakje best wel boeiend: Is de track van Growing eerder subtiel en suggestief, dan speelt Mark Evan Burden open kaart en bespeelt hij ongecamoufleerd een breed gamma van emoties. Dit schijfje is een best te smaken debuut van een veelbelovend Italiaans platenlabel.
Meer over Growing/Mark Evan Burden
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
