Wat ooit startte als een smakelijke grap, is na twintig jaar uitgegroeid tot big business. Nederlands bekendste rommelpunkband De Heideroosjes zijn uitgegroeid tot een fenomeen. Geen betere manier om dat te vieren dan een mooie dubbelplaat uitbrengen. Gelukkig laat het kwartet niet zomaar een 'best of' op de wereld los, maar hebben de vier energiebeesten ervoor geopteerd een 'Ode & Tribute'-plaat samen te stellen. Het eerste gedeelte hiervan bestaat uit dertien covers waarmee de band zijn identiteit een stuk prijsgeeft en op de tweede plaat presenteren zestien artiesten een eigen bewerking van een Heideroosjes-nummer. Diversiteit troef dus.
Geniaal of geschift, de tegen de schenen schoppende jongens uit Horst aarzelen niet om op een cd Johnny Cash met Billy Joel en Doe Maar met Golden Earring samen te voegen. Dat alles wordt echter overgoten met een zo herkenbaar punkrocksausje, dat het wel lijkt of de meeste songs daadwerkelijk voor of door de Heideroosjes geschreven werden. Humor is vooral het toverwoord. Zo is de samen gezongen opener 'Rock this Town' (Stray Cats) een zuivere Roosjes-anthem, maar vallen vooral 'De Wereld Draait Door' op (als vrije vertaling van Billy Joels 'We Didn't Start the Fire') of de foute 80's hit 'The Riddle' van tieneridool Nick Kershaw. Ook 'Medlica', een zes minuten durende medley die vele hoogtepunten uit het Metallica-repertoire aan elkaar rijgt, is muzikaal vertier en met het punkfolknummer 'Een Oorlog Tegelijk' knipoogt de band naar Jeroen van Merwijk om zowaar de cabarettoer op te gaan. Meer serieuze, uptempo punksongs van Pennywise, Spermbirds of straight edge-band Uniform Choice bieden een mooi tegengewicht.
'Tribute' vertelt een ander verhaal, namelijk dat er achter al het 1,2,3,4-geweld ook degelijke songs schuilgaan die de warme stem van Marco niet noodzakelijk nodig hebben. Peter Pan Speedrock bijt alvast stevig de spits af met een sneltreintransformatie van 'I'm Not Deaf, ...'. Grote verrassingen hier zijn afkomstig van de melige nederpopband Bløf die zowaar de pannen van het dak rockt ('Dan Breekt de Hel Los'), Jacqueline 'Krezip' Govaert die met zang en piano 'Time Is Ticking Away' helemaal uitkleedt of de gothicmetalheads van Epica die erg sterk uit de hoek komen met een horroroperaversie van 'Nothing's Wrong'. De afsluiter is echter de grootste surprise: het lekker platvloers, gesproken punknummer 'Ze Smelten de Paashaas' van opperhumorist Urbanus.
Een dikke proficiat aan de Heideroosjes. Twintig jaar op de planken staan zonder enige wijziging in bezetting is slechts zeer weinigen gegeven en geeft blijk van een haast onbreekbaar bandgevoel. Verder is deze dubbel-cd ook een ideaal cadeau voor fans en liefhebbers (en dat zijn er veel). Muzikaal is niet alles even sterk, maar dankzij een boel leuke verrassingen is 'Ode & Tribute' toch meer dan het aanschaffen waard.
Meer over Heideroosjes
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
