Hypo, dat is Anthony Keyeux, een Fransman die al een hele rits releases op zijn naam heeft staan en nu met 'Random Veneziano' een conceptplaat aflevert. Het startpunt is steeds een naiëf popmelodietje dat door de electromangel wordt gehaald.
'Random Veneziano' is een verwijzing naar Rondo Veneziano, een componist zoals Richard Clayderman, die eind jaren zestig menig huisvrouw voorzag van een soundtrack bij het stofzuigen. Deze wegwerpmuziek is, zo meent Hypo, de ultieme pop: het kan niet worden genegeerd en staat los van eender welke hype of trend. Keyeux is vooral gefascineerd door muziek die de luisteraar een ongemakkelijk gevoel geeft en aan elke track op de CD zit dus wel een steekje los. Franse kitsch, bubblegum pop, clicks 'n' cuts, pure new wave, electro en echo's van klassieke muziek worden allemaal door mekaar gegooid op deze CD, die op z'n minst boeiend kan worden genoemd. 'Random Veneziano' is daarenboven een aanklacht tegen de middelmatigheid in de hedendaagse popmuziek. 'Alternatieve' bands zoals Air en de White Stripes schikken zich volgens Keyeux net zoals de hitparade naar hun publiek en durven geen risico's meer te nemen. Ook zonder dit manifest valt deze langspeler best te pruimen: Hypo klinkt bij wijlen als een mix tussen Aphex Twin en Björk, maar het is vooral het collageaspect dat van 'Random Veneziano' een nuttige aankoop maakt voor de liefhebbers van vreemde electronica. Met minimale middelen wordt er een rijk klankentapijt gecreëerd dat nooit verveelt Steeds terugkerend zijn de melodieuze zanglijnen die worden begeleid door een stotterende electrobeat of een synthesizerriedeltje. Keyeux schijnt de liedjes bewust te willen beschadigen en daarmee de luisteraar de gordijnen in te willen jagen. Stalen zenuwen zijn een vereiste als je de plaat in één keer wilt uitzitten. De twintig liedjes duren samen niet langer dan veertig minuten, en dat maakt het één consistent geheel.
De muziek van Hypo is allerminst commerciëel radiovoer maar dankzij de compactheid van de songs krijgt de luisteraar toch hapklare electrobrokken voor de kiezen. De onweerstaanbare Franse kitsch maakt de tracks veel charmanter dan die van de concurrentie. Dit is zeker een aanrader voor wie wil proeven van de nieuwe lichting electro-artiesten.
Meer over Hypo
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
