Johann Wilhelm Wilms is een vroeg 19de-eeuwse componist van Duitse afkomst die zich in Amsterdam vestigde en daar een degelijke reputatie als muzikant en leraar opbouwde. Dat hij grotendeels in het stof van de geschiedenis verdwenen is, is grotendeels te wijten aan het feit dat zijn muziek het af heeft moeten leggen tegen die van tijdgenoten zoals Beethoven, Schubert en Mendelssohn. Toch zijn de werken van deze componist de moeite waard om op plaat vast te leggen en Concerto Köln doet een heel verdienstelijke poging om een overzicht te geven aan de hand van Wilms' laatste twee symfonieën.
Tussen de zesde en zevende symfonie ligt nogal wat tijd en dat verklaart waarom ze stilistisch zo verschillend zijn: de zesde is nog vrij klassiek, geschreven voor klein orkest en doet aan Schuberts eerste werken denken. De zevende is voor een groter orkest geschreven (4 hoorns ipv. 2 en 3 trombones doen hun intrede) en kijkt al meer vooruit naar de wereld van Schumann of Weber. Hoewel Wilms' muziek misschien niet zo voortreffelijk is als die van zijn beter bekende tijdgenoten – Concerto Köln beweert dat ook helemaal niet – vindt de luisteraar er toch erg mooie momenten in. De orkestratie, bijvoorbeeld, is vaak genoeg verrassend. Wilms gebruikt zeer veel blazers en het scherzo van de zevende of het traag deel uit de zesde zitten vol met kleine solistische passages voor fluit, hobo of hoorn. En Concerto Köln speelt alles op historische instrumenten, wat op zich al een motivatie kan zijn om deze cd te kopen: het klankbeeld van een 'historische' uitvoering is radicaal verschillend dan dat van een modern symfonisch orkest. Om enkele voorbeelden te noemen: de houten fluiten mengen in elk register goed met de strijkers, de barokhobo met zijn scherpe, wat rauwe toon is duidelijk te onderscheiden en de natuurhoorns die – bij Wilms erg vaak - gebruikt worden hebben een veel minder egaal toonbereik dan hun moderne tegenhangers. Elk blaasinstrument heeft zo zijn eigen specifieke timbre, wat een vrij homogene 'blazerij' doet uiteenvallen in vier of vijf aparte herkenbare timbres.
Wilms' muziek valt op door haar verrassende orkestratie, haar kleurrijke harmonie en beminnelijke melodieën, zoals het mooie openingsdeel van de zesde laat horen. De wereld van Schubert is nooit erg ver af en in de dikkere blazerspassages werpt Schumann al zijn schaduw vooruit. Concerto Köln geeft hier, niet voor de eerste keer, een bewogen en verzorgde uitvoering ten beste van deze ten onrechte vergeten componist. Voor wie de klank van een 'historische' uitvoering wil ontdekken biedt deze cd een ruim waaier aan mogelijkheden.
Meer over Johann Wilhelm Wilms
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
