Het zangtrio Laïs aan cultuurminnend Vlaanderen voorstellen is wat overbodig. Wat minder mensen weten, is dat de dames van Laïs al eens graag naast hun nette folkschoentjes stappen. Vooral Nathalie Delcroix durft zich wel in andere muzikale dingen te mengen (getuige het experimenteel countryproject The Partchesz, samen met Bjorn Eriksson). Laïs Lenski is een nieuw hoofdstuk in het creatieve verhaal van deze dames. Ditmaal is de gangmaker cellist en componist Simon Lenski (DAAU, Prima Donkey), een man voor wie termen als avant-garde, neoclassicisme en folktraditie geen vreemden zijn. Dat resulteert in een donkere, filmische plaat met de logische titel 'Laïs Lenski' waarin de broosheid van de vocale polyfonie van het damestrio in enkele erg variërende sfeermomenten van cello en elektronische soundscapes vervat zit.
'Laïs Lenski' moet men op zich laten afkomen. Het is een uitdaging om zonder enige vooringenomenheid of opkomende gedachte heel deze plaat uit te zitten, maar het resultaat is er des te krachtiger door. Dit album verrast immers in alle opzichten. Met een bewust beperkt minimum aan middelen lopen geen twee van de tien geleverde karakterschetsen in elkaars voetsporen. Van de slepende, Franse spookballade 'Déséspéré' tot de Nico-cover 'All That Is My Own', voor deze gelegenheid gitzwart ingekleurd met een haast demonische cadans en heksensabbatachtige gezangen; de verrassing blijft compleet. Twee composities zijn ook geplukt uit het werk van Shostakovich (een kwamen ook aan bod in de afgelopen tournee met het Vlaams Radio Koor): het erg broze 'The Cuckoos Cry' dat los in de ziel kerft en het weergaloze 'I Tell My Beloved' dat de reinheid zelve benadert. In combinatie met mooie, zelfgeschreven nummers ('Requiem' is een erg fragiele, intieme songwriters-ode aan Jorunns net overleden vader), levert dat een plaat op die diversiteit, herkenbaarheid en karakter op een kwalitatief erg sterke manier samenbrengt.
Met 'Laïs Lenski' verleggen zowel het vocaal trio als de cellist hun muzikale grenzen. Laat het een mooie zaak wezen dat beide partijen elkaar op het juiste ogenblik getroffen hebben. Deze plaat is een vat vol emoties en schoonheid en een ervaring op zich.
Meer over Laïs Lenski
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
