Deze cd is een nog nooit uitgegeven opname uit 1951 van Beethovens enige opera. En niet alleen daarom is hij zo speciaal, het is ook nog eens de enige integrale versie van Fidelio met tenor Peter Anders in de rol van Florestan. Bij de cd hoort geen libretto en wellicht is hij enkel bedoeld als historische opname voor Fidelio-liefhebbers.
Slechts één keer waagde Beethoven zich aan de opera-componeerstijl en dit kostte hem behoorlijk wat moeite: Fidelio (of Leonore, zoals de opera eerst heette) werd niet minder dan drie keer herwerkt. Beethoven blijft echter meer instrumentaal dan vocaal componist. Hoewel hij zijn best doet om tot lange, vocaal gedachte melodieën te komen, blijven de ideeën in essentie instrumentaal gedacht, als is de textuur in het orkest verrassend licht. De opera bestaat uit een opeenvolging van frisse duetjes, gevoelige aria's, een ingetogen kwartet en vlotte trio's. Ook het koor krijgt wat te zingen in groter georkestreerde passages. Normaal gezien komen er gesproken teksten tussen de aria's en ensembles en, maar die zijn niet te horen op deze opname.
Dirigent Ferenc Fricsay neemt de ouverture vrij traag, maar geeft de rest van de opera heel veel enthousiasme mee. Deze live-opname bevat ook wel enkele frappante fouten bij de hoorns en enkele valse akkoorden in het orkest. Verder klinkt het orkest gezien de leeftijd van de opname vrij homogeen. Er is bewust geen digitale remastering van toepassing geweest om de authentieke klank uit 1951 zo goed mogelijk te bewaren. Het gevolg is wel dat de klank wat vervormd is en een beetje klinkt als een oude lp-plaat maar dan nog net iets nasaler. Bij de zangers zijn zowel de knappe uitspraak als de goede techniek goed op te merken, maar hun stemkleur is wel erg dof omwille van de ouderdom van de opname. Helene Werth (Leonore) klinkt wel nog steeds warm en rond, Peter Anders zingt zijn aria 'Gott! Welch Dunkel hier' met zoveel fijngevoeligheid en intimiteit dat je even vergeet hoe oud de opname wel is. Wel typisch voor die periode van opera-uitvoering is de grote vrijheid die zangers soms nemen in hun portamento's, waardoor het orkest soms ongelijk met de zang klinkt. Ook de balans tussen de zangers onderling klopt niet altijd omwille van het feit dat het een live-opname is en dat hun positie op het podium een grote rol speelt. In het kwartet 'Mir ist so wunderbar' klinken zo Lisa Otto (Marzelline) en Gottlob Frick (Rocco) veel te present en Helene Werth (Leonore) en Karl Weiser (Jaquino) veel te zwak.
Een erg merkwaardig feit is dat, hoewel de hele opera in het Duits is, het koor van La Société Romande de Spectacles hun partij in het Frans zingt! Toen een vrij veel voorkomende praktijk maar tegenwoordig gewoon ondenkbaar...
Deze Fidelio heeft dus vooral een historische waarde en Peter Anders is de hommage zeker waard. Voor de interpretatie en het muziekbeeld zijn er echter talloze betere opnames...
Meer over Ludwig van Beethoven
Verder bij Kwadratuur
