Voor dit uitstapje onder het pseudoniem 'Man's Best Friend' heeft de Amerikaanse rapper sole deze keer het Duitse Morr label als hok opgezocht. Dat hij normaliter zijn ding doet op het Amerikaanse anticon wil hij blijkbaar toch niet verloochenen. 'The New Human is Illegal' is namelijk doordrongen van de geluidscultuur waar anticon voor staat: restjes en afval kunnen in de handen van knappe producers de fraaiste muziek opleveren. Deze cd is niet meteen het sterkste dat ooit uit deze filosofie opgetrokken werd, maar blijft desondanks een knap werkstuk, waarvoor sole de hulp kreeg van o.a. anticon-gezellen dose one, jel, en odd nosdam.
Ondanks de sympathieke naam waaronder sole de cd maakte, is de aaibaarheidsfactor van de muziek laag. Dit is postapocalyptische hiphop, waarbij het lijkt of er gewerkt moest worden met wat er overbleef na het destructieve effect van een atoombom. Krakende beats, zoemende klanken en industriële geluiden (soms haast zaagmachines op vast toonhoogte) vormen het ruwe basismateriaal. Wat er rest aan melodie of 'warmere' klanken is door de inslag van de bom mee aangetast door de radioactiviteit: vervorm, gefilterd, verknipt en grof van korrel geworden. Tempoveranderingen ontregelen nu en dan de muziek, zoals in 'How to Be Rich and Powerful' waarbij de muziek rustig begint, maar zich dan plots moet reppen om een onaangekondigd binnenvallende en meteen doordravende sole te kunnen volgen. Voor mijmerend bij de brokstukken te zitten is er echter geen tijd. De korte tracks gaan rechtdoor en dreunen naar hun einde. Als rapper is sole trouwens ook weer aardig op dreef. Met zijn onverzettelijke overtuigingskracht mokert hij er weer duchtig op los. Opmerkelijk is daarbij hoe hij, in alle snelheid, steeds perfect verstaanbaar blijft. Begrijpen waar hij het exact over heeft is een andere zaak, want met het hoge tempo van de teksten vliegen ook de beelden en zinnen in een razend tempo voorbij. Echter niet snel genoeg echter om sneren aan het adres van tv-adepten, aanhangers van het Amerikaanse suprematiegevoel of Koude Oorlogsveteranen annex communistenhaters te verbergen.
Zo nu en dan krijgt de luisteraar een muzikaal herkenbaar been toegeworpen: plakkerige elektro, een akoestische gitaar of zoals in 'Poor is Cool' een vocale folksample en een muziekdoosachtig melodietje. 'Be Happy' heeft ook herkenbare trekjes, maar blijft desondanks de splinterbom van deze cd. Een verwarrende collage van vocale rootsmuziek zet het nummer in gang en wanneer de beat invalt, blijkt die maar met veel moeite te passen. De strijkers en de sitar die later opduiken verzachten het geluid niet. Daarvoor klinken ze veel te nors en stuurs. De scherpte wordt helemaal ten top gedreven door afwisselend een strakke fourbeat en een agressieve breakbeat. Met meer dan 4 minuten is dit (buiten het 12 minuten lange samenraapsel 'If You Don't Like My Music' dat de cd afsluit) de langste track en de schade is dan ook niet te overzien. De luisteraar blijft achter in de puinhoop waaruit 'The New Human is Illegal' is opgetrokken.
Meer over Man's Best Friend
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
