Het Nederlandse label Pentatone geeft regelmatig heruitgaven uit van oude opnames en met deze Ravel cd is dat niet verschillend. Deze bloemlezing van Ravels orkestrale oeuvre omvat de bekende 'Bolero', de twee suites die hij distilleerde uit zijn ballet 'Daphnis et Chloé' en de suite 'Ma Mère l'oye', Ravels eigen orkestratie van zijn gelijknamige karakterstukjes voor piano.
De opnames dateren uit 1971 en 1974 maar zijn van uitstekende kwaliteit en niet alleen dankzij hun geslaagde conversie naar SACD. Die 'Super Audio CD' doet veel natuurlijk en op een goede geluidsinstallatie komt Ravels kleurrijke orkestratie goed tot zijn recht maar ook de uitvoering en de originele klankkwaliteit zijn verre van minderwaardig.
Niet dat Bernard Haitink meer doet dan een erg klassieke interpretatie van deze werken geven. Veel opzichtig orkestraal effectenwerk is aan hem hier niet besteed. Maar onder zijn leiding komt deze muziek moeiteloos tot leven en dat betekent een continu boeiende uitvoering. De soli in de houtblazers zingen heerlijk en zijn erg suggestief, terwijl de strijkers van het Concertgebouworkest zoals steeds een superieurs kwaliteit bezitten en een ongewoon rijk kleurenpalet kunnen bespelen. Heel beschrijvend is bijvoorbeeld het 'Lever du Jour' uit de tweede suite, net als de heidense 'Danse Guerrière' uit de eerste, opzwepend in zijn uitbeelding van een woeste, barbaarse dans. In 'Ma Mère l'Oye', valt de tedere onschuld op die Haitink en zijn muzikanten in stukjes als 'Les entretiens de la Belle et da le Bête' of 'Petit Poucet' leggen. Even beschrijvend als 'Daphnis et Chloé' is dan weer 'Laideronnette, Impératrice des Pagodes', met zijn quasi oriëntaalse textuur of de bekende 'Jardin Féerique'. Hier laat het orkest werkelijk het raffinement van zijn blazers en strijkers horen, met een hele fijne, heldere textuur.
Edo de Waart, die met het Rotterdams Filharmonisch Orkest de Bolero dirigeert laat dit werk waardig voortschrijden, zonder haast en zonder dat hij veel hoeft in te grijpen bij wat het orkest doet. En zo wordt de climax, met haar plotse modulatie na tien minuten in dezelfde toonaard te zijn gebleven, veel beter in de verf gezet.
Al bij al is dit een hele toegankelijke en knap afgewerkte cd die enkele van Ravels bekendste werken bij elkaar bundelt. Laat deze vijfendertig jaar oude opnames niemand afschrikken, ook vandaag zijn ze hun geld meer dan waard!
Meer over Maurice Ravel
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
