De New Yorkers Parts & Labor koppelen noise-achtige geluidslagen aan de gebaldheid uit rockmuziek en de repetitiviteit van dance. 'Receivers', het derde reguliere album van deze band, is hierop geen uitzondering. Bovendien bulkt de plaat ook nog eens van de muzikale vondsten, die soms nogal ongebalanceerd in de nummers gepropt worden. En dan is er nog het opvallende stemgeluid van Dan Friel dat het oordeel over deze plaat ten gunste of ten nadele kan beïnvloeden.
Op 'Satellites', de eerste track, zet Parts & Labor de bakens uit voor het volgestouwde geluid van de plaat: gitaren die -niet al te subtiel- met elektronica worden vermengd, de opbouw van elk geluid uit meerdere andere geluiden, en een stem die boven dit alles uittorent en met effecten en samenzang nog meer prominente aandacht krijgt. Door herhaling van al deze elementen in een lang nummer ontstaat een beheerste spanning. Met acht nummers is de groep gelukkig tegemoetgekomen aan de luisteraar; meer van deze intense, eivolle en daardoor toch moeilijker te verteren muziek zou teveel zijn. Dat gevulde geluid komt er doordat elk nummer opnieuw de afzonderlijke instrumenten/geluidsbronnen lijken te vechten voor een plaats op het voorplan. Een groot deel samples werden trouwens aangeleverd door fans, daartoe opgeroepen via de Parts&Labor-MySpace. Dus bevat 'Receivers' geluiden als een kapotte synthesizer, een reutelende kat of keuvelende vader, die natuurlijk op onherkenbare wijze vermorzeld worden.
Het forse stemgeluid van Dan Friel varieert tussen onderkoelde declamatie en occasionele quasipathetische uithalen. Af en toe leidt dat tot anthemachtige nummers ('Prefix Free'): een loeiende stem en een leger van instrumenten die repetitief maar vastbesloten het nummer voortstuwen.
Spijtig genoeg kan Parts and Labor met dat typisch geluid en opbouw van nummers geen volledige plaat boeien: reeds in nummer twee helt de stem vervaarlijk door naar pathos en zelfs FM-geile refreinen. De hele plaat door neigt de stem de overige geluidslagen te overheersen, een keuze van de productie die niet terecht is.
Op zijn sterkst klinkt 'Receivers' wanneer de soberheid het haalt van de muzikale horror vacui. 'Mount Misery' is een mooi voorbeeld, met slepende, trage drum, een klagerig, intens stemgeluid en herhaling die meerwaarde creëert. Dan wordt duidelijk dat Parts&Labor eigenlijk vooral schoonheid wil bereiken met hun muziek, eerder dan expressie van woede of onrust. Daarvan getuigt ook de trage 'The Ceasing Now', een nummer dat volstrekt af is: meeslepend, redundantie in tekst en geluid, waardoor de impact groot wordt.
Het evenwicht tussen enerzijds noisy, scherpe geluiden, afkomstig van een veelheid aan instrumenten (o.a.doedelzak, cello en de voornoemde bizarre samples) en anderzijds consequente herhaling qua structuur is de beste verdienste van de groep op hun derde plaat. Dat de betwistbare vocale kwaliteiten van Dan Friel daar iets te vaak afbreuk aan doen is jammer, maar vergalt de waarde van deze plaat zeker niet volledig.
Meer over Parts & Labor
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
